Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Japanners werken hard, merk ik telkens weer. Zo heeft de elektronische componist Susumu Yokota dezelfde duizelingwekkende productie als bijvoorbeeld filmregisseur Miike Takashi. Er zijn meer raakvlakken tussen de twee. Beiden trekken zich niks aan van bestaande regels en bij ieder werk vinden ze zichzelf opnieuw uit. Zo is Symbol compleet anders dan zijn eerdere albums zoals The Boy and the Tree, Laputa of Will. Daarop laveerde de Japanner tussen organische collage-ambient, surrealistische luistertechno en tintelende, abstracte samplekunst. Dit keer tilde hij een koffer vol klassieke muziek zijn studio in en nodigde hij de beroemde Amerikaanse avantgarde-zangeres Meredith Monk uit voor vocale ondersteuning. Stukken van Mahler, Tsjaikovski en Debussy werden verknipt, herschikt en voorzien van haar meditatieve zang. Het resultaat is betoverend en wonderschoon. Luisteren naar Symbol is als bladeren door een boek vol schilderijen van de prerafaëlieten: romantisch, vrouwelijk en mysterieus.
http://www.kindamuzik.net/recensie/susumu-yokota/symbol/9332/
Meer Susumu Yokota op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/susumu-yokota
Deel dit artikel: