Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een groep die zich naar een elektronicamerk noemt maar weinig gebruik maakt van moderne technieken: vreemd, nietwaar? Goed nieuws: op het nieuwe album Did You Think I Was Gone? is Tandy verder dan ooit verwijderd van technologie; ze tasten in de duisternis van Amerikaanse rootsmuziek, maar niet zonder een hoger doel.
De kapotte stem van zanger en tekstschrijver Mike Ferrio bijt zich vast in een schroeiende allegaar van stokoude rock, blues, folk, country en weet-ik-wat-verder-nog. Meer nog dan op vorige albums is het bewogen kwartet uit Brooklyn, New York hard op weg om een eigen genre te creëren. En dit bezielde album geeft het beste resultaat tot dusver.
Voorman Ferrio, die - in een vorig leven als roadie - de apparatuur van The Butthole Surfers sjouwde en er dubieuze bijbaantjes als doodgraver en dakbedekker op na hield, moet dus haast wel zijn tere ziel aan de duivel hebben verkocht voor deze diepgaande pracht. Er kleven een ongedwongen wijsheid en doorleefde gezichten aan de negen rauwe songs op Did You Think I Was Gone?. De volle speellengte van bijna veertig minuten, van de straffe opener ‘I’m the Werewolf’ tot en met het droevige titelnummer, zit je als luisteraar aan de boxen gekluisterd. Een spannend boek is er niet veel bij.
Tandy begeeft zich, met scheurende mondharmonica's, blanke soul en warme weemoed ongetwijfeld op het platgelopen terrein van Bob Dylan en The Band, maar met deze intense, ruwe diamant bewijzen ze dat het americana-genre nog lang niet is uitgeput. Een ijzersterke cd van een volledig onterecht ondergewaarde band, die ook nog eens met iedere luisterbeurt omhoog klimt. Superieur, dus.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tandy/did-you-think-i-was-gone/11640/
Meer Tandy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tandy
Deel dit artikel: