Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Naast samenwerkingen met The Locust en Black Heart Procession ging Jimmy Lavalle met het dromerige gitaarcollectief Tristeza een eigen richting uit. Vanuit dezelfde invalshoek als bij deze laatste band, startte hij op het einde van vorige eeuw The Album Leaf. Dromerige soundscapes die dreven op structurele drum- en baspartijen kenmerkten debuut An Orchestrated Rise to Fall en toen hij enkele jaren later aan dit succesvolle recept minimale samples toevoegde werd het allemaal nog straffer. En toch verbleekt een pareltje zoals de vorige jaar op het Spaanse Acuarela-label verschenen EP Seal Beach bijna bij zijn nieuwste creatie.
Op uitnodiging van Sigur Rós trok hij naar de Mosfellsbaerstudio. Zoals de titel doet vermoeden, voelde hij er zich geborgen en werd hij stilaan doordrongen van de magie van het IJslandse landschap. Met behulp van enkele leden van Sigur Rós, ex-Múm-cellist Gyda Valtysdottir en Black Heart Processions Pall Jenkins wist hij deze sfeer perfect te vatten. Rustig voortkabbelende organische melodieën ontmoeten minimale electronica en strijkers. En dit kan vele vormen aannemen.
Zo klinkt opener 'Window' als een prille zoektocht in een weids landschap waar de eerste zonnestralen doorheen het wolkendek te voorschijn komen. De structuur wordt stilaan complexer om nadien, op het wondermooie 'Twentytwofourteen', een voortkabbelende melodie met minimale arrangementen te begeleiden. Vervolgens komen de geprogrammeerde electronica iets meer op de voorgrond en begeeft 'The Outer Banks' zich op het territorium van Lars Horntveth. Frivool en liefelijk maar toch zo inventief en divers. En dat heeft natuurlijk ook te maken met een nieuw element dat zijn intrede doet bij The Album Leaf. Zo laat Jimmy Lavalle sporadisch stemmen toe tot zijn werkstuk. Naast hemzelf hoor je ook Pall Jenkins en Thor Birgisson aan het werk. Het behoeft natuurlijk geen uitleg dat de bijdrage van deze tweede, het nummer ('On Your Way') een onlosmakelijk Black Heart Procession-stempel meegeeft. Opmerkelijk is eveneens de manier waarop strijkers en stem elkaar volkomen aanvullen op 'Over the Pond'. En zo val je van de ene hartverwarmende verrassing in de andere. Het blijft alleen de vraag waarom Lavalle besliste om op het einde van In a Safe Place na meerdere minuten stilte een flard gesprek op te nemen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-album-leaf/in-a-safe-place/6576/
Meer The Album Leaf op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-album-leaf
Deel dit artikel: