Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Americanacollega's The Gourds waagden zich, al dan niet in een lollige bui, ooit aan het hitje 'Gin and Juice' van de populaire hiphopartiest Snoop Dogg, om maar niet te praten over de talloze bewerkingen van Britney Spears' akelige popliedje 'Oops!... I Did It Again' door Jan en alleman. Daarmee vergeleken is de vrachtlading van maar liefst 27 uitvoeringen van The Black Sorrows, dat op dit rijkelijk gevulde coveralbum is te vinden, wellicht toch een stuk minder spectaculair te noemen. Op vinyl is Endless Sleep overigens voor de behapbaarheid uitgebracht als twee losse entiteiten: Chapter 46 en Chapter 47.
De plaat begint zelfs een beetje oubollig, met de kroegrock-'n-rollversie van J.J. Cale's onverwoestbare 'Devil in Disguise'. Al bij het tweede nummer wordt het iets interessanter als de Australiërs aan de haal gaan met 'Dirty Boulevard' van Lou Reed. Om een karakteristieke song als deze te coveren, moet je uiteraard wel van goeden huize komen. Ondanks de opvallende songkeuze is ook dit geen rigoureuze aanpak, hooguit verplaatst de band het bekende decor van de grote stad naar het platteland.
De wollige vocalen van voorman en oudgediende Joe Camilleri, het nog enige overbleven bandlid van de originele bezetting, doen soms wat denken aan de zangstijl van Chuck Prophet. Zoals eerder geconcludeerd ondergaan de meeste nummers in de handen van The Black Sorrows geen radicale transformatie. Doordat de Aussies lekker losjes spelen, zijn de covers van uiteenlopende legenden als onder meer John Coltrane, Captain Beefheart, Hank Williams Senior en Skip James gelukkig ook geen nodeloos kopieerwerk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-black-sorrows/endless-sleep/26098/
Meer The Black Sorrows op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-black-sorrows
Deel dit artikel: