Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Oslose rockgoden Gluecifer zijn er helaas mee opgehouden en ze hebben de zelf uitgeroepen titel ‘Kings of Rock’ vacant gelaten. Een van de vele Scandinavische troonpretendenten is The Chuck Norris Experiment uit Gotenburg, Zweden, hoewel de groep zichzelf meer ziet als ‘The Greatest Band on the Planet’.
De bandnaam en het imago zijn alvast helemaal goed. De bandleden heten allemaal Chuck. Je hebt Chuck Baker op drums, Chuck Mojo op bas en Chuck Lee Riot, Chuck Montana en Chuck Rooster op gitaar. Chuck Ransom zingt en hij schreef ook alle liedjes. Het essentiële onderdeel dat nog ontbreekt, is de persoon die hele nummers lang op één en dezelfde noot van de piano mag rammen. Chuck Dread vertolkt die gastrol met verve.
Maar Chuck Ransom is dus de grote man, de professor achter het experiment. Zijn stem doet denken aan die van Biff Malibu van Gluecifer en dat is een compliment. Het liedjes schrijven gaat hem ook behoorlijk goed af; er staan een aantal knallers op Volume! Voltage!. Hij doet wel iets wat de echte Chuck Norris nooit zou overkomen: hij schiet zichzelf in de voet door het goede materiaal te verdunnen met vulsel totdat de plaat zeventien nummers en 55 minuten lang is. Drie gitaristen en geen enkele echt goede solo, zoiets valt ook nog onder de categorie ‘beetje jammer’.
Zap je echter door Volume! Voltage! zoals je bij een Chuck Norris-film van knokscène naar knokscène zapt (alsof de plot de moeite waard is), dan valt er flink te genieten. De opening en het slot geven het meeste vuurwerk. ‘The Roof Is about to Cave in’ dendert voort als een losgeslagen goederentrein en ‘158’ is een glorieus eerbetoon aan The Misfits, die met ‘We Are 138’ immers de beste meezinger over een nummer zijn ooit maakten.
Maar ook bijvoorbeeld ‘I’m the Law’, ‘Rock ‘n’ Roll Suicide’ en ‘She Moves in Murderous Ways’ mogen er in al hun ‘hoe groter de clichés, hoe groter het effect’-glorie zijn, zodat dit Chuck Norris Experiment redelijk geslaagd kan worden genoemd. Wel is er de vaststelling dat "further research will be necessary" om te bepalen of deze Zweden wel de echte Chuck-factor hebben of toch meer op hun landgenoot Dolph Lundgren lijken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-chuck-norris-experiment/volume-voltage/14456/
Meer The Chuck Norris Experiment op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-chuck-norris-experiment
Deel dit artikel: