Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eens om de zoveel tijd is er zo’n band die je overdondert. Eind vorig jaar was dat bij ondergetekende het geval met The Deep Eynde, dankzij het nummer ‘Suicide Drive’ op een compilatie van Duane Peters’ Disaster-platenfirma. Na het beluisteren van het album met dezelfde titel was het enthousiasme echter al onmiddellijk wat getemperd, want ondanks een paar uitschieters was het toch maar een middelmatig cd’tje.
Nu is er dus Shadowland, het tweede album van de band uit LA, en het is een pareltje geworden. Wat al direct duidelijk is, is dat The Deep Eynde enorm geëvolueerd is sinds het debuut. Waar ze op Suicide Drive nog niet goed wisten welke stijl ze nu eigenlijk uit wilden, is dat op Shadowland wel het geval: de Misfits en AFI komen geregeld eens om het hoekje piepen, en de gothic-invloeden zijn stevig teruggeschroefd. Nog zo’n goeie evolutie is er te vinden in de strot van zanger Joel Fatal, 'Fate' voor de vrienden: geen hoge uithalen meer, maar een stem die mooi het midden houdt tussen die van Danzig, Jim Lindberg van Pennywise en Blag Dahlia (Dwarves).
Is Shadowland een memorabele plaat? Ikzelf ben er nog niet volledig uit, maar één ding is wel zeker: met nummers als ‘Space Invaders’, ‘9th Day’ en ‘Killing Time’ is het voorlopig wel het beste wat er ten huize Van Duyse in 2005 al in de cd-speler heeft gezeten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-deep-eynde/shadowland/8847/
Meer The Deep Eynde op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-deep-eynde
Deel dit artikel: