Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Twee kapiteins aan boord geeft weinig garantie voor een behouden vaart. Met drie richtinggevers wordt het nog moeilijker om de juiste koers te vinden. Toch weet The Kingsbury Manx al sinds 1999 haar drie songschrijvers in het gelid te houden. De vier mannen (er doet ook nog een drummer mee) zijn dan ook de beste vrienden sinds de middelbare school en delen een voorliefde voor akoestische jaren '60-muziek.
Op het derde album, Aztec Discpline, blijft hun bootje voortdobberen op een bedje van folky gitaaraanslagen, lieflijke samenzang en prettige refreinen. Weinige zullen zich hier dan ook een buil aan vallen. Perfecte achtergrondmuziek voor de ongeïnteresseerde en uitstekende pop voor de liefhebber. Om het interessant te houden schijnt niet immer meer de zon boven hun woonplaats Chapel Hill. Waar de schoonheid van de liefde voorheen bezongen werd, bekijken ze nu de donkere kant van dit levensomvattende onderwerp. Maar zwart voor de ogen zullen de vier het nooit krijgen, daar staat een opvoeding met Simon & Garfunkel en The Byrds wel voor garant. En dat is maar goed ook.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-kingsbury-manx/aztec-discpline/6770/
Meer The Kingsbury Manx op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-kingsbury-manx
Deel dit artikel: