Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie kent ‘m niet, de mythe van Sisyphus, die elke keer dezelfde zware steen naar boven moest sjouwen. Zodra die boven was rolde de steen weer naar beneden. Dit is volgens Albert Camus een metafoor voor het leven. Dat je dit niet somber hoeft op te vatten, vertelde Camus in zijn essay ook. Want je kunt de levensvreugde halen uit het sjouwen zelf.
De molensteen heb ik nooit tot op de top van de berg gekregen. Dit schijfje werkte op mij als een tandartsboor op een open zenuw. Een door merg en been trekkend jammerend stemmetje wat op de toppen van de zenuwen werkte. Het begint al met een zenuwachtig piepje in het eerste nummer en dat gaat door tot nummer elf: ‘Goodnight’. Toen de laatste klanken verstomden, kon ik weer opgelucht adem halen.
Ik wil Travis Gerke, de man achter de mythe tenslotte nog een wijze les meegeven. Het sjouwen van stenen is niet erg, daar haal je voldoening uit. Maar verwacht niet dat anderen altijd geïnteresseerd zijn in je sjouwwerk. Want er is meer nodig om in het overvolle singer/songwriter segment vol talenten als Nick Cave, Malcolm Middleton, Bonnie Prince Billy, Roddy Frame, David Gray, Ed Harcourt en Brendan Benson, potten te breken.
Een klein beetje talent en elf zeer matige composities zijn bij lange na niet genoeg om met de grote jongens mee te mogen spelen. Blijven oefenen en veel naar bovengenoemde artiesten luisteren, is mijn welgemeende advies aan Travis Gerke. In tijden van economische tegenspoed kun je je zuurverdiende geld beter aan een van de bovengenoemde artiesten uitgeven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-labors-of-sisyphus/a-recurring-theme-of-failure/2280/
Meer The Labors Of Sisyphus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-labors-of-sisyphus
Deel dit artikel: