Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"How can I be so thirsty today, when I had so much to drink last night?" Deze zin geeft de humor en levenslust van The Meat Purveyors perfect weer. De band uit Austin, Texas geeft de bluegrass een punkinjectie en komt met veertien korte maar evenzo krachtige nummers aanzetten. Het dak gaat eraf op hun vierde album. De zangeressen Jo Cohen en Cherilyn DiMond zingen vol overgave en met een grote dosis energie. De frivole mandoline van Peter Stiles doet de zon opkomen en Bill Anderson zet met zijn gitaar een degelijke basis neer. Ondermeer 'TMP Smackdown' en I'd Rather Be Your Enemy' laten een band in de hoogste versnelling horen.
Natuurlijk is het hoge tempo niet constant vol te houden en zijn er ook relaxte leun-achterover-in-je-stoelnummers te horen. De viool op het titelnummer zorgt voor het onweerstaanbare vrijheidsgevoel waar Amerikanen zo goed in zijn. Er staan ook een aantal covers op, waaronder natuurlijk een van de bluegrass-peetvader Bill Monroe. Ook 'Monday Morning' van Fleetwood Mac wordt aangedaan, maar het is het van Johnny Paycheck bekende 'It Won't Be Long' dat de sterkste uitvoering meekrijgt. Stevige, maar gedempte aanslagen op de gitaren geven het nummer een donkere onderlaag waardoor het vanzelf in je onderhuid kruipt.
The Meat Purveyors laten de andere kant van bluegrass zien en dat geeft een plezierige aanblik. Als ze nu ook zo snel als ze spelen naar onze contreien komen om hier de clubs op stelten te zetten, kan niemand meer zeggen dat bluegrass niet meer van deze tijd is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-meat-puveyors/pain-by-numbers/6965/
Meer The Meat Puveyors op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-meat-puveyors
Deel dit artikel: