Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het meest verbazende aan The Mice is dat ze niet uit Engeland komen, maar uit Cleveland, Ohio. Het popgevoel dat de band tentoonspreidt op deze plaat vol jengelige melodieuze tweeminutenpunksongs is namelijk ontegenzeggelijk Brits te noemen.
Het songmateriaal is ook sterk genoeg om een heruitgave van de volledige discografie van The Mice te rechtvaardigen, zeker gezien het gegeven dat de 12” For Almost Ever uit ’86 en de lp Scooter uit ’87 gezamenlijk makkelijk op een cd passen. Maar om meesterwerken gaat het zeker niet. Daarvoor zoeven te veel nummers voorbij zonder te blijven hangen en halen te weinig er het niveau van ‘Not Proud of the USA’, ‘Carolina’ of ‘Felicia’.
Ook het geluid van de cd werkt tegen. The Mice waren sowieso al nogal een lo-fi-bandje - gitarist Bill Fox gebruikte bijvoorbeeld tijdens de opnames voor Scooter een goedkope versterker van het warenhuis Woolworths. En dan is het oorspronkelijke label de meeste mastertapes ook nog eens kwijtgeraakt. Daardoor komt een flink deel van For Almost Ever Scooter van vinyl af en dat is te horen.
Zo zijn The Mice toch vooral een aanrader voor de powerpop/indiepunk-liefhebber, zeker als die Doug Gillard, toekomstig gitarist van Guided By Voices, de solo in ‘Just Like a Brick’ (een ander hoogtepunt van de plaat) wil horen spelen of het origineel van het door Superchunk gecoverde ‘Bye Bye Kitty Cat’ gehoord moet hebben.
MP3: ‘More Than I Can Talk About'
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-mice/for-almost-ever-scooter/7846/
Meer The Mice op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-mice
Deel dit artikel: