Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gammele lofi-liedjes over spelen in hopeloze bandjes, drugs verkopen aan politieagenten of gevangen zitten in de wurggreep van een ten dode opgeschreven relatie. Sinds het begin van de jaren negentig produceert oppergeit John Darnielle met zijn Mountain Goats aan de lopende band van die tragikomische observaties, die je tegelijkertijd hopeloos ontroeren en laten brullen van het lachen.
Op zijn laatste drie platen ging Darnielle echter schrijven over persoonlijke zaken, met als hoogtepunt het prachtige The Sunset Tree, over zijn jeugd en agressieve stiefvader. Op Heretic Pride laat hij de autobiografische insteek weer voor wat het is en keert hij terug naar liedjes over meisjes in T-shirts van blackmetalbands en horrorschijver H.P. Lovecraft.
Samen met de fictieve karakters keert ook het vuur in de muziek van The Mountain Goats terug. Want er is een flink verschil tussen de bedeesde voorganger Get Lonely en het opvallend fris en opgeruimd klinkende Heretic Pride. Op prijsnummer en opener van de plaat, 'Sax Rohmer #1', proef je direct de Sturm und Drang die op zijn laatste plaat toch wat ontbrak. En dat geldt voor meer liedjes.
De combinatie van een mooie tekst en een recht voor z'n raap gebracht americanaliedje is de essentie van wat The Mountain Goats al jaren doen. Op zijn vroege werk had Darnielle echter genoeg aan een gitaar en tegensputterende viersporenrecorder om zijn glorieuze liedjes over misfits en uitschot op te nemen. De laatste jaren is de venijnige lofi naar de achtergrond verdreven en neemt hij zijn muziek op in een echte studio met een volledige band. Op Heretic Pride hoor je met strijkers, piano's en drums georkestreerde americananummers, die kraakhelder uit je speakers rollen.
De plaat is daarmee een logisch vervolg op het geitenpad dat The Mountain Goats de laatste jaren bewandelen: de aankleding verandert, maar de essentie blijft hetzelfde. Het enige wat je toch een heel klein beetje mist is dat venijn van zijn vroegere werk, dat nog niet werd gemaskeerd door uitbundige strijkers en goede productie. Buiten dat doet klassesongschrijver John Darnielle op Heretic Pride precies wat je verwacht: de gedreven en bijzonder mooie liedjes maken die hij al jaren maakt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-mountain-goats/heretic-pride/16698/
Meer The Mountain Goats op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-mountain-goats
Deel dit artikel: