Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Anthropocentric is het sluitstuk van het eerder dit jaar verschenen Heliocentric. Een plaat die de instant overtuigingskracht van diens voorganger miste - in het bijzonder door de beperkte zangkwaliteiten van nieuwkomer Rossetti - en aanvoelde als de beladen stilte voor een storm. Een storm die op Anthropocentric ook uitblijft. Het collectief levert in plaats daarvan een verrassend sfeervolle en uitgebalanceerde plaat waarop ook Rossetti fraai tot zijn recht komt.
Staps is nog het enige overgebleven lid van het eerste uur en neemt na de noodgedwongen sluiting van zijn thuisstudio Oceanland opnieuw op in de bergen van Zwitserland. Op Anthropocentric keert het collectief terug naar de basis. Nuancering en verfijning worden georkestreerd door semiakoestisch gitaargebruik in combinatie met enigmatische geluidscollages. 'Slechts' zes gastmuzikanten maken hun opwachting, wier bijdragen subtiel verweven worden in de muziek tot aan het afsluitende 'The Almightiness Contradiction', waarin ze prominenter op de voorgrond treden. Verrassend is de vrouwelijke gastrol in 'The Grand Inquisitor III: A Tiny Grain Of Faith', haar stemgelijkenis met Anneke van Giersbergen en de eerder vermelde geluidscollages leveren een Gatheringachtige song op.
Het gezelschap opereert nog steeds in dezelfde sonische en dynamische reikwijdten als op zijn vorige plaat. Anthropocentric is daarentegen wel een sterker coherent en richting postrock neigend album - 'Wille zum Untergang' is hier een goed voorbeeld van - waarin nog sporadisch snellere metal-exercities de kop opsteken. Een vloeiender geheel dat meer nog dan voorheen vraagt om geduld van de luisteraar en meerdere luisterbeurten, maar dat wordt zeker beloond.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-ocean/anthropocentric/20996/
Meer The Ocean op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-ocean
Deel dit artikel: