Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Steven de Bruyn en Jan Ieven van de Belgische rootsband El Fish ontmoetten drummer Tony Geyselinck bij een theaterstuk waarvoor ze de muziek verzorgden. Dat zou een eenmalig project zijn, maar de samenwerking beviel zo goed dat ze besloten verder te gaan als The Rhythm Junks. Om de groep compleet te maken werden vier blazers toegevoegd. Inmiddels is er een album, Virus B-23, en ligt de single ‘Power to Reality’ voor onze neus.
Zoals de naam al enigszins doet vermoeden, laat de groep zich inspireren door de zwarte muziek, met name funk en blues. Onlangs speelden The Rhythm Junks nog in het voorprogramma van Booker T. and the MG’s, en binnenkort mag de band aantreden in de entreehal van North Sea Jazz. Die twee optredens geven goed aan waar we The Rhythm Junks moeten plaatsen: blankemannenfunk. Maar funkpuristen mogen we The Rhythm Junks zeker niet noemen, gelukkig. Uit de twee liedjes spreekt namelijk ook een typisch Belgisch popgevoel. De grooves zijn niet gelikt en voor de hand liggend, maar toch ook weer niet geniaal.
Dat geldt ook voor de vocalen van Steven de Bruyn. Die kabbelen gemoedelijk, vooral op de tweede track, ‘Amazing Glue’. De Bruyn blaast bovendien nog wat mondharmonica mee, waardoor hij het geheel met een gezellige, roots-achtige saus overgiet. De blaasarrangementen zijn vrij groot, en toch springerig, op de manier van New Cool Collective. U begrijpt het, al met al scoren The Rhythm Junks op bijna alle gebieden net onder het gemiddelde: liedjes, arrangementen, vocalen, originaliteit. Uiteindelijk zal dat niet genoeg zijn, maar voor even is het leuk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-rhythm-junks/power-to-reality/10026/
Meer The Rhythm Junks op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-rhythm-junks
Deel dit artikel: