Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als je de berichten moeten geloven zijn The Staves 'the next best thing'. Of: de enige logische opvolger van First Aid Kit, wat op zichzelf geen vervelende positie is.
Net als in het geval van de dames Söderberg wordt de kern van The Staves gevormd door de zusterband. Maar daar houden de vergelijkingen – ten goede of kwade – niet op. Ook The Staves zien eruit alsof ze uit een alternatief, idyllisch, puur universum zijn komen aanwaaien. Waar gouden graanstof voor altijd de mosgroene heuvels bekroont. Waar de langharige muzen van zang en harmonie devoot de luit beroeren. Kleermakerszit op het strand.
Welnu, de muziek. De langharige muzen zijn namelijk gezegend met meer dan hun verschijning alleen. Blood I Bled bestaat uit drie nummers en is voorbij voor je het weet. Wie zijn oren voor zolang als het duurt openzet, staat echter een blijde verrassing te wachten.
Ja, ze kunnen zingen, ja, ze weten hoe een harmonie te bouwen, en ja, ze weten hoe het basisakkoordenstelsel zich vertaalt naar de gitaar. Het grote verschil wordt alleen gemaakt in de eigenaardige, inventieve manier waarop de dames hun nummers uittekenen. Meer nog - een volledig landschap spint zich uit, dooraderd met riviertjes, eroderende landweggetjes en de incidentele, door korstmos aangevreten gletsjersteen (titelnummer 'Blood I Bled').
Het is niet voor niets dat Justin Vernon (Bon Iver) zijn medewerking heeft verleend aan de volwaardige opvolger van Dead & Born & Grown. De muzikale verwantschap is evident. Het miniatuur van Blood I Bled doet dan ook uitzien naar Het Grote Onvermijdelijke Vervolg. En een extra gulle schep op de hypemolen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-staves/blood-i-bled/25693/
Meer The Staves op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-staves
Deel dit artikel: