Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terwijl NME geen genoeg kon krijgen van deze jongemannen uit Australië, werd Highly Evolved door anderen uitgeroepen tot meest gehate hype van 2002. Winning Days is de titel van de tweede plaat van de band. Het is makkelijk om te zeggen dat ook deze langspeler naar Nirvana riekt, maar ja, beter goed gejat dat slecht bedacht. Er zijn meer bands die op Pearl Jam parasiteren, dus eigenlijk zijn The Vines wel origineel. Single 'Ride' is lekker ruw en catchy en dus de perfecte KinkFM-hit. Helaas staan er veel nummers met precies dezelfde sound en opbouw op het album en slaat de verveling al snel toe. De band laat vooral in de rustige nummers zien dat ze hele goede popsongs - naar oeroud Beatles-recept - kunnen schrijven. Songs als 'Winning Days' en 'Sun Child' laten zien dat de band veel potentie heeft, al moeten de heren oppassen dat ze tijdens het laatstgenoemde nummer niet in Coldplay-achtige mijmerriedeltjes vervallen. Afsluiter 'Fuck the World' had beter geschrapt kunnen worden - het doet de al eerder vermelde potentie teniet omdat het uiterst puberaal is. Driemaal is scheepsrecht; The Vines zullen met hun derde album moeten laten blijken of ze een blijvertje zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-vines/winning-days/5552/
Meer The Vines op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-vines
Deel dit artikel: