Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Wedding Present komt uit een land waar popjournalisten de nare gewoonte hebben om zowat iedere jonge gitaarband die van de lopende band komt vallen te bespreken met dure woorden als 'legendarisch' en 'invloedrijk'. Als je zo vroeg al met watten begint te strooien, dan loop je natuurlijk het risico dat onschuldige muzikanten uiteindelijk verwende belhamels worden. Bovendien smaakt zo'n gitaarband buiten de grenzen al snel als opgewarmde magnetronprak van twee dagen geleden. In Nederland en België scoorde The Wedding Present dan ook alleen succes in de uitverkoopbakken van verlies draaiende warenhuizen.
Toen wijlen plaatjesdraaier John Peel in zanger en liedjesschrijver David Gedge van The Wedding Present de nieuwe aanvoerder van de Britse gitaarpopbeweging zag, leverde hen dat al vrij snel de nodige hitsingles, een samenwerking met indiegod Steve Albini (Seamonsters) en een deal met een major op. Maar in plaats van de succesvolle popster uit te hangen, koos het koppige The Wedding Present voor een artistieke weg. Het platencontract met RCA werd uiteindelijk ingeruild voor een pact met een kleiner distributielabel. In 1997 stopte The Wedding Present voorlopig alle activiteiten en ging David Gedge verder onder de naam Cinerama.
Nu in de winter van 2005, een kleine acht jaar na dato, is de The Wedding Present weer terug met een nieuwe plaat, genaamd Take Fountain. Er is niet veel aan de formule aangepast. Take Fountain, hoewel geen absoluut meesterwerk, staat vol met klassieke britpopmomenten, van dramatische liefdesliederen als 'Mars Sparkles', 'Queen Anne', 'Perfect Blue' tot en met bijna vrolijke uptempo meezingers als 'I'm Further North than You' en 'Ringway to Seatac', die veelvuldig tot uitbarsting komen in jengelende gitaarpartijen en onverwachte tempowisselingen.
Het experimenteren met nieuwe geluiden staat de prettige, netjes geknipte maar toch ook vaak uitbundig gespeelde popsongs niet in de weg, maar soms zou je alleen nog wensen dat de comebackplaat Take Fountain op sommige momenten nog nét iets persoonlijker overkwam dan nu geval is. Nu moet opperhoofd David Gedge het vooral hebben van slechts enkele supervondsten, zoals in 'Queen Anne': “I've been in love, but this is worse”. Maar als het er op aankomt, dan mogen we blij zijn dat The Wedding Present terug is. Alleen blijft het jammer dat John Peel hun comeback niet meer mag meemaken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-wedding-present/take-fountain/8480/
Meer The Wedding Present op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-wedding-present
Deel dit artikel: