Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met zekerheid de opwindendste rock-'n-rollplaat van de eerste maanden van dit jaar is Hello from the Radio Wasteland, de tweede van The Whore Moans uit Seattle. Het is een bastaardje, want het gaat hier van garage naar pathetische hardcore, van lyrische zanglijnen tot grunten en krijsen. De instrumentatie is zowel soulful te noemen als schel en loeihard.
De derde track 'Fingers and Martyrs' maakt duidelijk hoe complex en gefocust deze kruidje-roer-mij-nieten erop los kunnen knallen. De eerste minuut is onstuimig, waarna het glansrijke refrein erin glijdt. Daarna flink tegen de breaks op schreeuwen en weer terug naar de lyriek van het refrein. Er barst nog een muzikaal onweertje los en er zijn zelfs Queenachtige koortjes, waarna de hele zaak opnieuw begint. Episch en toch hartstikke rock-'n-roll.
In haar stekeligheid doet de groep denken aan McLusky, maar in haar muzikaliteit en intensiteit is The Whore Moans onovertroffen. Hoe hard, hysterisch en gesjeesd het getalenteerde viertal ook tekeergaat, de songs blijven bijna een uur lang behoorlijk boeiend. De rocker 'Rise and Shine' is zelfs geniaal, vooral als het een zijpad inslaat naar 'Be My Baby' van Phil Spectors Ronettes.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-whore-moans/hello-from-the-radio-wasteland/20006/
Meer The Whore Moans op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-whore-moans
Deel dit artikel: