Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De vier trots met hun schietgeweer poserende kerels op de cover doen, indien geen geweld, dan toch zeker enige ambiguïteit wat betreft de muzikale inhoud vermoeden. Een kenmerk van wel meer muziek die zich in de kringen van het voormalige Coil – de cd is overigens aan de overleden John Balance opgedragen - situeert. Maar met Coil zelf heeft de muziek van Thighpaulsandra weinig van doen. Eerder leunen deze vier brokken griezelig geluid aan bij de vrije aspecten van Nurse With Wound en andere aan musique concrète, industriële muziek en andere improvisatieverwante muziek.
Betekent dat dat we hier weer te maken hebben met een plaatje dat zich louter toelegt op het creëren van sfeer? Feitelijk wel, maar je bent gewaarschuwd: het is zeker geen prettig sfeertje dat Thighpaulsandra en zijn vrienden hier hebben willen oproepen. Als het begrip ‘kamer’ het patina van al jaren niet meer schoongemaakte pissoires, stinkende rioolgangen, vervallen spiegelpaleizen of vunzige darkrooms bij je oproept, dan is Thighpaulsandra wellicht je man.
Niettemin zijn er ook passages die een meer optimistisch, zelfs bijna naïef geluid laten horen. Zo doet afsluiter ‘The Unwilling Wardens of Ice’ (prachtige titel trouwens) terugdenken aan de nostalgische ambient die David Sylvian (denk Plight and Premonition) of Mark Hollis van Talk Talk bij tijd en wijle de wereld insturen. Maar zelfs dan zet Thighpaulsandra je nog op het verkeerde been door de cd te eindigen met twee minuten pure pokkenherrie. Muziek voor donkere dagen dus, hetgeen Chamber Music uitermate geschikt maakt voor de huidige druilerige voorjaarsdagen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/thighpaulsandra/chamber-music-12221/12221/
Meer Thighpaulsandra op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/thighpaulsandra
Deel dit artikel: