Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms zijn de beschrijvingen vooraf al voldoende om bijkans acuut door de knieën te gaan. Zoals die van de nieuwe plaat van thisquietarmy: Eric Quach, de man in kwestie is een Canadese dronespecialist. Je zet hem en zijn gitaar + effectenbakken neer in een kathedraal en laat hem improviseren voor publiek; en een jaartje later doe je hetzelfde. De beste man neemt het op, schaaft het hier en daar wat bij en brengt het uit bij het Duitse Denovali Records, wellicht wel het beste label voor experimentele muziek van dit moment.
Genoeg informatie om direct te gaan kwijlen, en dan kan het uiteindelijk bijna alleen maar tegenvallen. Maar niks van dat alles: Exorcisms van thisquietarmy overtreft alle verwachtingen! In twee lange, uitgesponnen drones vertelt Quach vooral sombere verhalen en beschrijft hij desolate en koude landschappen. De kunst van de drone is om vanuit een aanhoudende grondtoon toch afwisselend te blijven klinken middels microtonale verschuivingen en boventonen. Juist dit beheerst thisquietarmy tot in perfectie.
Beide tracks hebben eenzelfde grondtoon, en hoewel natuurlijk vergelijkbaar gaan ze toch koppig hun eigen weg. Langgerekte noten in mineur worden om de drones heen geweven, laag over laag over laag. Soms is de toonzetting somber en melancholiek, dan weer dreigend en aardedonker. Geen makkelijke en al helemaal geen vrolijke plaat, dit Exorcisms, maar wel eentje die overtuigend laat horen hoe minimale drones voor maximaal effect kunnen zorgen. Fenomenaal.
http://www.kindamuzik.net/recensie/thisquietarmy/exorcisms/23408/
Meer thisquietarmy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/thisquietarmy
Deel dit artikel: