Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als Throbbing Gristle in 2004 terug samenkomt voor één optreden, om voor eens en altijd komaf te maken met hun eigen mythe, valt dat perfect te rijmen met hun modus operandi. Als vernietigers van allerhande heilige huisjes ligt het voor de hand dat ze ook hun eigen sacrale reputatie met de grond gelijk willen maken.
De eenmalige reünie bevalt hen echter zo goed dat ze verdergezet wordt met een serie optredens en nu dit: een heuse comebackplaat. Aangezien Throbbing Gristle altijd dreef op schokeffecten, confrontatie en het combineren van uitersten, is het in eerste instantie een teleurstellende plaat. Industriële muziek hoort ondertussen bij het behang en van griezelige vocals over moord en doodslag ligt ook niemand meer wakker.
De geluidsterreurtracks die voorheen gepaard gingen met proto-ambient en gestoorde ritmes zijn ook achterwege gelaten. Als je echter over de initiële schok bent dat er niks te schrikken valt, is er wel een boeiende plaat te ontdekken. Part Two: The Endless Not is eigenlijk zelfs behoorlijk groovy.
‘Vow of Silence’ klinkt zeer bekend in de oren. Een hortend ritme en repetitief patroon begeleidt Genesis P-Orridge’s gegorgel. De andere op elektronische effecten drijvende tracks zoals ‘Separated’ – de tegenhanger van ‘United’ – of het in een dreigende oosterse sfeer badende ‘After the Fall’ bestaan voornamelijk uit duistere atmosfeer en wurgende drones.
Op enkele tracks declameert P-Orridge zijn sinistere poëzie. ‘Rabbit Snare’ is een onheilspellende ballad, slepend en luchtledig. In ‘Almost a Kiss’ begeleiden een minimaal patroon en hemelse zang P-Orridge op zijn theatraalst. En in ‘Endless Not’ en ‘The Worm Waits Its Turn’ zitten zelfs zeer melodieuze elementen.
De meeste tracks wijken niet ver af van hun eigen vertrekpunt. Zo worden de gecreëerde patronen, ritmes en geluiden behoorlijk uitgediept. Dat geeft deze plaat een coherente en soms zelfs bijna warme totaalklank.
Part Two: The Endless Not is een lekker in het oor liggende, uit zeer fijn lawaai samengestelde plaat, die zowel eenzaam in het donker gezeten als tijdens hippe dineetjes werkt. Soms klinkt ze zalvend, soms uitdagend, maar altijd verrassend mooi.
http://www.kindamuzik.net/recensie/throbbing-gristle/part-two-the-endless-not/15266/
Meer Throbbing Gristle op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/throbbing-gristle
Deel dit artikel: