Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Heerlijk tijdloos plaatje, dit Scrawled van de groep Timber uit Athens, Georgia. Het bluegrass-instrumentarium voert de boventoon, maar de peilloze melancholie en de kracht van de liedjes maken van Scrawled een plaat die tot ver over de genregrenzen indruk kan maken. Liefhebbers van Gillian Welch en Uncle Tupelo worden al binnen een paar nummers ingepakt.
Spilfiguur Daniel Aaron heeft de plaat handig opgebouwd. Pakkende liedjes aan het begin, waaronder een grimmig 'Yeah, Well I Never Loved You Too', met oplopende emopiekjes in de zinderende man-vrouwsamenzang. Daarna volgt wat pittiger materiaal, zoals het snelle 'Anger' met eigentijds taalgebruik over het onder hun reet schoppen van mensen. De genrepolitie zou dit, plus de sterk vervormde mondharmonica, natuurlijk nooit tolereren.
Dat maakt Timber wel zo aantrekkelijk. Dit is muziek die de kortste weg naar het hart zoekt. Aaron bouwt de spanningsboog in het tweede deel van Scrawled verder op, als de plaat ook wat duisterder wordt, vooral in het dreigende 'Hand in Hand'. Timber is dus een heel fijne verrassing. Is er nog een plaatsje op Take Root of elders in onze zalen, please?
http://www.kindamuzik.net/recensie/timber/scrawled/20343/
Meer Timber op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/timber
Deel dit artikel: