Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De biografie schreeuwt het volgende: bands die al jaren bij elkaar zijn maar geen platencontract hebben weten te bemachtigen maken tijdens hun bestaan zoveel stijlwisselingen door, dat er na jaren een mengelmoes van stijlen ontstaat. Je zou er op kunnen afstuderen. U raadt het al. Tin Foil Phoenix plukt, jat uit en laat zich inspireren door alle mogelijke muziekstijlen die zo sinds 1990 een rol hebben gespeeld. Knippen en plakken noemen ze dat. Of crossover.
We noemen wat namen. Zo herkennen we Sense Field, Incubus, Senser, Ethyline (wie kent Jitters nog?) en Urban Dance Squad. Kortom een typische jaren ’90 band die veel en veel te laat is ontdekt. Door Chad Kroeger nog wel. Frontman van achtergrondrockers Nickelback die op z’n zoektocht naar Canadees talent twaalf jaar in de modder is blijven steken.
Op zich doet Tin Foil Phoenix zijn trucje handig. Elk individueel nummer herinnert wel aan een van voornoemde bands, zonder het beestje bij de naam te kunnen noemen. Living in the Shadow of the Bat begint veelbelovend maar het mag niet voldoende zijn. Al klinken ‘Bum Rush the Motorcade’ en ‘Neopolitan’ (nummer 1 en 2 van de cd) zeker niet onplezierig, je mist aan het einde van de rit toch het vallende kwartje. Een kwaal die we op teveel albums tegenkomen. Sterk openen met vier à vijf nummers die alleen maar beter blijven worden en eindigen met nummers die dat niveau nergens meer halen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tin-foil-phoenix/living-in-the-shadow-of-the-bat/8893/
Meer Tin Foil Phoenix op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tin-foil-phoenix
Deel dit artikel: