Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms krijg je een plaat toegestuurd die in de verste verte niet kan plaatsen. En dat kan meevallen maar ook hard tegenvallen. In het geval van Tread valt dat ongelooflijk mee. Tread is een project van de Japanners Hiroshi Watanabe en Takehiro Kitahara. De eerste kent U misschien als Kaito, onder welk pseudoniem hij al enkele tijdloze platen op Kompakt uitbracht. En ook deze Tread 4 is een pareltje van ongeëvenaarde schoonheid. Van die verstilde muziek die de wereld allerminst gaat veranderen, maar hem wel weer even wat draaglijker maakt.
Zo navigeert opener ‘Sandy Plain’ ons al onmiddellijk in het vaarwater van Theo Parrish. Dezelfde luie Detroit-beat, dezelfde onnoemelijk mooie housesferen. ‘I Don’t Know Why’ verwijst dan weer naar de tijd dat Guidance één van de beste labels op deze planeet was en jazz en house nog vruchtbare huwelijken aangingen die niet door de eigen navel opgeslokt werden. ‘Opacity Omen’ gaat hiphopperig downtempo met steeldrums die het geheel melancholiek inkleuren, terwijl ‘Last Resolution’ met zijn eindeloos herhaalde violen doet denken aan Pepe Bradocks ‘Burning’. ‘Drizzle’ doet inderdaad wel een beetje aan een regenachtige zondagmorgen denken en die verbondenheid met de natuurelementen plaatst Tread ook in hetzelfde rijtje als andere meditatieve Japanse houseprojecten als Calm en Organ Language.
Tesamen genomen levert dat zeven tijdloze housenummers op die bij mij nu al dagenlang blije herinneringen oproepen aan Larry Heard, Detroit Escalator Company en het rustigere vroegere werk van Carl Craig. Zalige zalvende muziek om lekker bij weg te dromen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tread/tread-4/6252/
Meer Tread op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tread
Deel dit artikel: