Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat is er toch aan de hand in Noorwegen? Is dit de nieuwe kweekvijver van talent? Jaga Jazzist, Erlend Oye, Madrugada, Nils Petter Molvaer en Royksopp hebben die indruk al gewekt.
Allen zijn het bands die de afgelopen tijd dit Scandinavische land op de muzikale wereldkaart hebben gezet.
Gisle Martens Meyer, oftewel Ugress, is hopelijk de volgende die hier zijn steentje aan bij gaat dragen.
Zijn album Resound, dat eind 2002 in Noorwegen uitkwam, was daar al een daverend succes.
Ugress gebruikt elementen uit science-fiction films, easy listening en funkplaten en stopt die in een nieuw, breakbeat-getint jasje. Opvallend is het enorme levendige en strakke drumgeluid dat hij weet te produceren.
Daarnaast wordt hij op vier van de elf nummers bijgestaan door de stem van Therese Vadem. De plaat gaat erg voortvarend van start. 'Spider-man Theme' en 'Queen of Darkness' zijn snelle verfrissende tracks. 'Reason to Believe' gaat wat bombastischer en dreigender te werk, met meeslepende stukjes gesproken tekst. Daarna zakt het wat in. In 'Loungemeister' wordt gebruik gemaakt van flauwe en voor de hand liggende samples. 'Falling' bevat een veel te platte housebeat met daarover een vervelend gitaardeuntje. Minpuntje is ook de driftig spelende fluit die in een aantal nummers opduikt. Hetgeen helaas leidt tot St. Germain-achtige taferelen. Gelukkig wordt het niveau aan het eind weer wat omhoog getild. 'Trigger 22' is weer een meeslepende en filmische track. Tenslotte is 'Atlantis Coastguard' de orkestrale en dramatische afsluiter van Resound.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ugress/resound/2566/
Meer Ugress op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ugress
Deel dit artikel: