Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na vorig jaar al aardig wat furore gemaakt te hebben op het Duitse Haldern Popfestival, brandde de naam van het Deense Under Byen ook na Eurosonic op eenieders lippen. Afgelopen week waren ze voor het eerst in België te zien met twee felgesmaakte concerten, in de Vooruit en tijdens Les Nuits Botanique. Het Nederlandse Excelsior-label was er dan ook als de kippen bij om dit septet onderdak te verschaffen en zodoende krijgt Det Er Mig Der Holder Træerne Sammen uiteindelijk toch de aandacht die ze verdient, meer dan een jaar nadat de plaat te koop werd aangeboden in thuisland Denemarken.
De tijd dat Scandinavische bands onze diepste zieleroerselen compleet overhoop gooiden, ligt inmiddels al een tijdje achter ons. Alles went en dat geldt ook voor het succes van bands als Sigur Rós en múm. Niet dat we plots immuun geworden zijn voor de vaak weergaloze, beklemmende pracht - lees er ons recentste múm-recensie maar eens op na - uit het Hoge Noorden, maar het zou een beetje hypocriet zijn om bij elke epigoon te gaan schreeuwen dat we een nieuw wereldwonder ontdekt hebben. Maar ere wie ere toekomt, en met hun tweede plaat levert Under Byen het kant-en-klare bewijs dat er voor de sprookjesliefhebbers nog wel degelijk leven is na Hans Christian Andersen.
Spilfiguur van de band is de enigmatische deerne Henriette Sennenvaldt, die zich Det Er Mig Der Holder Træerne Sammen (vrij vertaald "Ik ben het die de bomen samenhoudt") eerder bekwaamt in het fluisteren dan in het zingen, maar dat op zo'n ontwapenende manier doet dat je vanaf de eerste luisterbeurt meteen voor de bijl gaat. Horen is bezwijken! De hoogblonde zangeres gooit zich spontaan in het vaarwater van Björk, maar doet het nog sensueler en met iets meer flair. Ook de (overwegend vrouwelijke) bezetting laat weinig twijfel bestaan over de mogelijkheden van de groep: een bassiste, twee drummers, een celliste en een violist die zijn strijkstok ten volle benut, onder meer voor het beroeren van een zaag. Samen produceren ze een erg detailrijk, sferisch geluid en bedienen ze zich van de meest weidse ritmes. De songs van Under Byen verspreiden zich over een bijzonder intimistisch canvas, dat bezaaid ligt met de ijle pianomotiefjes van - tevens tweede vocaliste - Katrine Stochholm en hoekstenen uit de jazzfolk ('Ride'), klassieke muziek ('Lenin'), electronica ('Batteri Generator') en tegendraadse pop (het epische 'Om Vinteren'). Emotioneel hebben de songs op Det Er Mig Der Holder Træerne Sammen echter niet de impact van het gros uit Summer Make Good (laatste plaat van múm), en de Denen slagen er evenmin in om de aandacht ('Byen Driver' is ronduit slaapverwekkend) tot het bittere einde levendig te houden. Onderweg raakten we gelukkig wel verknocht aan de spaarzame pianoakkoorden in 'Plantage', de fluwelen soundscapes in 'Mission' en de fragiliteit van 'Legesag'.
Det Er Mig Der Holder Træerne Sammen behoort hoe dan ook tot het fijnere werk van de laatste maanden en is een ideaal plaatje om mee onder de lakens te duiken. Under Byen is echter vooral een band die je live moet gezien hebben en daar krijgt de aandachtige meerwaardezoeker ongetwijfeld uitgebreid de kans toe op de komende zomerfestivals. De Nederlandse fans spoeden zich best naar de voorverkooppunten van Vera (Groningen, 24/6) of Paradiso (Amsterdam, 25/6).
http://www.kindamuzik.net/recensie/under-byen/det-er-mig-der-holder-tr-erne-sammen/6135/
Meer Under Byen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/under-byen
Deel dit artikel: