Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
United and Strong draait inmiddels zeven jaar mee, maar een volledig album had de Duitse hardcoreband tot voor kort niet. Behalve een stel demo's kende het viertal slechts de nodige live-ervaring, opgedaan tijdens onder meer een tour met 25 ta Life en een tour door Oost-Europa. Intussen is de band opgepikt door Swell Creek/Superhero en nu is er uiteindelijk toch die debuutplaat.
Transit bevat tien hardcorenummers met beatdowninvloeden. Ten opzichte van de demo's klinkt het - vooral in vocaal opzicht - iets minder bruut, maar het loopt wel allemaal een stuk soepeler en natuurlijker. Lichtvoetig wordt het echter nergens, de band beukt evengoed duchtig door. Mensen die zich graag doen gelden in de moshpit, hebben aan United and Strong hoe dan ook een goede.
Zanger Christian brult zijn teksten met een accent dat geen enkele twijfel laat bestaan over zijn afkomst. Zelfs in het Engels klinkt hij gewoon Duits, wat ergens natuurlijk wel z'n charme heeft en bijdraagt aan het herkenbare geluid van de band. In 'Home Is Where the Hate Is' krijgt de frontman even gezelschap van Kalm, die met een stukje Duitstalige rap voor wat variatie zorgt. Datzelfde doet Yanna Yansn met haar gast-rap in '210'.
De heren en dame van United and Strong hebben nog hart voor de scene en halen uit naar de kopieerdrang, holle slogans en trendgevoeligheid die ze bij bands om zich heen ontwaren. Zo stellen ze in 'I Want To Believe' de vraag "Did you start a band or did you launch a product?" Iets heel baanbrekends doet het viertal zelf ook niet, maar de pot oerdegelijke hardcore komt tenminste uit het hart. En daar valt tegenwoordig het nodige voor te zeggen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/unite-and-strong/transit/19576/
Meer United and Strong op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/unite-and-strong
Deel dit artikel: