Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie vijf jaar geleden had gehoord dat het label Delsin Records in 2009 weer een technoparel van jewelste zou afleveren, geïnspireerd door hun clubavonden in Club 11, Trouw en de Panoramabar in Berlijn, zou op zijn minst een wenkbrauw tot aan de haargrens hebben opgetrokken. De fut was er toch al lang uit? Zelfs de grote labelbaas Marsel Delsin wilde zijn kindje al ten grave dragen vlak voor de vijftigste release in 2004, een verzamelalbum dat als voorloper van Delsin II beschouwd kan worden.
Sinds die identiteitscrisis met Interstellar Sound of Stardust werd afgewend en de muziekkeuze duidelijk richting dansvloer opschoof, is Delsin 2.0 volledig afgestoft en ingericht voor de 21ste eeuw. Niet voor niets leggen Carl Craig, Laurent Garnier en Âme de platen van Delsin met alle liefde onder de naald tijdens hun sets. De transformatie naar de dansvloer is de juiste keuze gebleken voor het Amsterdamse platenlabel.
Want ook op Delsin II waan je je bij tijd en wijle in een grote loods in Detroit en kun je genieten van techno zoals techno bedoeld is. Altijd met een pompend ritme, maar vaak zwevend tussen reëel en surreëel, waarbij iedereen in staat wordt gesteld om aan de binnenkant van de eigen oogleden de meest wonderbaarlijke fantasieën te projecteren.
En zo doet Delsin gewoon waar het sinds de jaren negentig goed in is: warme techno produceren. Dat de meeste nummers (van onder andere Vince Watson, Redshape, Djinnnx en Newworldaquarium) het in dj-sets uitstekend zullen doen als opkikker, lander, op ademkomer of tussendoortje, zegt voldoende over hoe Delsin II door de speakers thuis klinkt. Elke draaibeurt een traktatie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/va/delsin-ii/18775/
Meer VA op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/va
Deel dit artikel: