Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Granaatappels, die heb je blijkbaar veel in Iran. En inheemse funk- en afrobeatplaten ook, zo blijkt na het beluisteren van Pomegranates. Wie had dat gedacht?
Misschien had zelfs Finders Keepersbaas Andy Votel van dat laatste geen weet toen hij het land van Khomeini en Ahmadinejad voor het eerst betrad. En wat vormt de positieve sfeer op Pomegranates een contrast met het naargeestige dictatoriale gedrag van deze grimmige leiders.
De nummers op deze compilatie stammen dan ook uit de jaren zestig en zeventig, een periode waarbinnen de persoonlijke vrijheid in Iran oneindig veel groter was dan tegenwoordig. Een beetje treurig is het wel, de wetenschap dat het de bevolking in grote delen van de wereld tegenwoordig verboden wordt te feesten.
Natuurlijk is dit album niet uitgebracht om bij te gaan zitten treuren. Afgezien van de voertaal (je raadt het al: Perzisch) is de muziek op de compilatie behoorlijk cosmopolitisch te noemen. Veel tracks zijn een mengvorm van afrobeat, jazz en funk uit de moerassen van de zuidelijke Verenigde Staten. Het niveau van Fela Kuti en Mulatu Astatke wordt niet gehaald, maar alle uptempo nummers ademen een positieve, exotische sfeer van vervlogen tijden uit.
Deze feestnummers worden afgewisseld met dirges, licht sentimentele en bij uitstek puberale ballads, waardoor je je lekker kunt laten meesleuren. Grappig is dat je als je goed oplet echt kunt horen dat Iran tussen Turkije en India in ligt: klanken uit beide streken zijn duidelijk aanwezig. Een goed excuus om de atlas er eens bij te pakken tijdens de kalmere momenten.
Een reisbureau, dat zouden ze ook nog eens kunnen beginnen bij Finders Keepers. Want Pomegranates maakt meer nieuwsgierigheid los dan alle aardewerken potjes in het British Museum bij elkaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/various-artists-2448/pomegranates/19964/
Meer Various Artists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/various-artists-2448
Deel dit artikel: