Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ian Svenonius staat normaal gezien garant voor spannende muziek. Na Nation Of Ulysses maakte hij met The MakeUp het goede weer. Toen die band er het bijltje bij neerlegde gooide hij het weerom over een andere boeg. Onder de noemer Weird War bladerde hij in de ruime rockcatalogus waar de bladwijzer overduidelijk bij de rock/funk-uitspattingen uit de jaren zestig en zeventig is blijven steken.
Op de vorige platen ging hem dat nog tamelijk af, alhoewel hij zelden het niveau van The MakeUp haalde. Maar met Illuminated by the Light zit hij toch op een doodlopend spoor. Weird War kiest plots voor doodgewone riffs waar de voorspelbaarheid vanaf druipt.
De toch wel afzichtelijke hoes en de beladen uitleg die de titels vergezelt, doen nochtans vermoeden dat Weird War weer nieuwe dingen probeert maar dit keer blijft het gewenste resultaat uit. Het vette geluid van voorganger If You Can't Beat 'Em, Bite 'Em heeft plaats gemaakt voor een banaliteit die we van hem niet gewoon zijn.
Afgezien van een enkel nummer (‘Crystal Healing’) bestaan de melodieën uit saaie herhalingen waarin Weird War zich klem rijdt. Voeg daarbij Svenonius’ stem die wel erg binnen de lijntjes blijft en je krijgt een resultaat dat je liever kwijt dan rijk bent. Zelfs het drumwerk van aanwinst Sebastian Thompson (Trans Am) kan daar niets aan veranderen en dat geldt ook voor de zanglijnen van Michelle Mae (eveneens ex-MakeUp).
Toch swingt Illuminated by the Light naar het einde toe wat meer maar zelfs deze funkinjectie is veel te braaf. Wel leidt dit tot ‘Earth, Mama, Woman, Girl, Child’ waar Svenonius’ stem weer heerlijk klinkt als weleer. Helaas verdwijnen die herinneringen nadien weer even snel als sneeuw voor de zon. Mag het volgende keer terug wat spannender?
http://www.kindamuzik.net/recensie/weird-war/illuminated-by-the-light/9350/
Meer Weird War op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/weird-war
Deel dit artikel: