Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na acht jaar bestaan, met vijf studioalbums in de achterzak, vond de Bostonse band Willard Grant Conspiracy het tijd een verzamelalbum uit te brengen. There but for the Grace of God is een rondgang langs 3 A.M. Sunday @ Fortune Otto's (1996), Flying Low (1998), Mojave (1999), Everything’s Fine (2001) en Regard the End (2003). Alle vijf desolate americana-platen met een donker en godvrezend randje.
De kracht en het kenmerkende van Willard Grant Conspiracy is altijd de zware stem van Robert Fischer geweest. Fischer heeft een van die stemmen waar je U tegen zegt. Een stem als een klok. Hors categorie. Even laag als Sivert Høyem (Madrugada), Nick Cave of Stuart Staples (Tindersticks). Verschil met die drie spillebenen is dat Robert Fischer naast een indrukwekkende stem ook nog een indrukwekkende buikomvang heeft.
Zonder Fischer, die samen met de laatste jaren afwezige gitarist Paul Austin het creatieve duo vormt, zou Willard Grant Conspiracy ook heel wat saaier klinken. En leeg. De muzikale begeleiding behelst vaak niet meer dan drie akkoorden en klinkt wel eens wat monotoon. De schoonheid schuilt in Robert Fischers diep gebronsde stem en zijn soms prachtige lyrische vondsten.
Het cd-boekje is volgeschreven door Robert Fischer en Paul Austin, die bij elk gekozen nummer een verhaal vertellen. Austin vertelt dat ze “meer naar Joy Division dan naar Woody Guthrie luisterden.” Naast deze leuke voetnoten is er meer voor fans: een aantal, nog niet eerder uitgebrachte demo’s, alternatieve versies en een mooie b-side (‘Love Doesn’t).
Puntje van kritiek is dat de tachtig minuten die There but for the Grace of God duurt, wel wat aan de lange kant is. Het is leuk om de ontwikkeling te horen die de band heeft doorgemaakt (in het begin akoestische verandaliederen, later veel gepolijster en met meer bandleden), maar op een gegeven moment verslapt de aandacht. Je zou bijna de prachtige rootsrocker ‘Christmas in Nevada’ en de murder ballad ‘Ballad of John Parker’ missen, die helemaal aan het einde van de cd verstopt zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/willard-grant-conspiracy/there-but-for-the-grace-of-god/8423/
Meer Willard Grant Conspiracy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/willard-grant-conspiracy
Deel dit artikel: