Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Niet alleen Girls, maar ook Woman blijkt zo voor de hand te liggen als bandnaam dat hij tot voor kort nog vrij was. Daar houdt de vergelijking tussen beide acts ook meteen op, want zo San Francisco (inclusief enge sekte-uitwassen) als Girls klinkt, zo New York klinkt Woman. De band zelf zegt specifiek uit "Ed Kochs New York" te komen. Koch was de burgemeester van The Big Apple in de grimmige jaren tachtig.
Het gevaarlijk ogende kwartet - vooral bassist Skeleton Boy ziet eruit alsof zijn stiletto met zijn hand vergroeid is en hij de heroïne tussen zijn tenen moet inspuiten - maakt intens lelijke en lelijke intense noiserock annex swampblues die put uit inspiratiebronnen als The Swans, Unsane en The Birthday Party. Met de twee eerstgenoemden deelt Woman producer Martin Bisi.
Gitaren schrapen en feedbacken, de drummer is zo traag dat hij tussen elke twee klappen een slok goedkope whisky kan nemen, de zang bestaat uit doodsrochels in een rasperige bariton en het eerste nummer kent een gastbijdrage van een ontsporende saxofoon. Maar het hoofdinstrument in de muziek van Woman is toch die bas van Skeleton Boy. Hol galmend en repetitief vormt hij de polsslag van elk nummer.
Laat dit nu precies het soort muziek zijn dat anno 2009 veel te weinig gemaakt wordt. Terwijl het er toch echt de tijd voor is, met die economische crisis. Als het dan ook nog van het niveau is dat Woman hier presenteert, dan is het helemaal perfect en kan de enige klacht over dit debuut zijn dat acht nummers veel te weinig is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/woman/woman/19389/
Meer Woman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/woman
Deel dit artikel: