Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
WIE?
Drie albums bracht Klayton uit met zijn vorige band Circle of Dust. En aan talloze projecten werkte hij mee, of dat nu als producer, remixer, songwriter of gewoon Klayton was. Zo werkte hij aan Prongs album Rude Awakening en leverde talloze tracks voor diverse films en tv-series. Totdat het tijd werd om weer eens eigen album op te nemen... Ditmaal onder de naam Celldweller.
WAT DOET HIJ?
Celldweller versmelt het elektronische met het organische, duisternis met schoonheid, agressie met sensualiteit. Een mix van stijlen zoals je nog nooit hebt gehoord komt voorbij. Het ene moment doet het terugdenken aan de gloriedagen van Senser of voeren Nine Inch Nails-achtige beats de boventoon. Maar pas op; zomaar vanuit het niets kan het andere moment weer een trance-achtig refrein opduiken, of komen drum&bass- en triphop-invloeden voorbij. Klayton: "Ik ben opgegroeid met bands als Kraftwerk en Styx. Maar ook Slayer, Testament en new wave, zoals The Cure en Depeche Mode." Die basis is duidelijk terug te horen in zijn muziek. Tegenwoordig luistert hij echter veel naar electronic, GOA-trance, drum&bass en triphop. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ook die stijlen deel uit maken van de mix.
WAT MAAKT HET ZO GOED?
Op het titelloze debuut versmelt Celldweller stijlen met elkaar tot een mix die nauwelijks voor mogelijk werd gehouden. Een en ander maakt het album bijzonder gevarieerd, maar bovenal boeiend van begin tot eind. Een goed voorbeeld hiervan is 'The Last Firstborn', een ruim zeven minuten durend epos waarin op magistrale wijze nu-metal met industrial en trance wordt verweven, zonder dat het ook maar één seconde onnatuurlijk gaat klinken. Of wat te denken van een mix tussen Tool-achtige stukken, nu-metal, strijkers en drum&bass? 'So Sorry To Say' is de song die het allemaal in zich heeft. Een knap staaltje vakwerk. Laat je echter niet misleiden wanneer een track van Celldwellers titelloze debuutalbum (18 tracks in 70 minuten) je niet direct aanspreekt; elke song toont namelijk weer een heel ander gezicht van Celldweller... Pas dus op dat je niet op het verkeerde been gezet wordt!
EN DE TOEKOMST?
Verwacht geen commercieel succes voor Celldweller. Maar wel tracks die enorm goed in elkaar zitten. Telkens hoor je weer nieuwe lagen in de songs. Wat de houdbaarheid van de muziek bijzonder lang maakt. En daarmee zou Celldweller toch een flinke aanhang in het undergroundcircuit moeten kunnen creëren. Maar moet je hier nu op dansen of op headbangen? "Het maakt me niet uit. We zullen iedereen met open armen ontvangen, van wat voor muziek men ook houdt," aldus Klayton. Om er vervolgens aan toe te voegen: "Ikzelf sta altijd achter alles wat ik uitbreng in mijn carrière, tot op de dag dat het in de schappen verschijnt. Vanaf dat moment wil ik het zelf liever nooit meer horen."
Onlangs is er een live-band geformeerd, zodat Celldweller ook op de nationale en internationale podia tot leven gewekt kan worden. Waardoor de populariteit ongetwijfeld flink zal toenemen. Volgens Klayton staat ons nogal wat te wachten. "We spelen niet zomaar alle tracks van het album. Er zijn ook nummers die niet op de plaat staan, maar die live wel ten gehore gebracht zullen worden. Verder willen we gaan werken met interactieve video-elementen, percussie, etcetera." De vraag rijst dan ook of er eigenlijk nog wel uitdagingen bestaan in het leven van Klayton. "Ik heb veel plannen en verlangens. Maar ik zie wel wat zich als eerste aan gaat dienen. Voorlopig concentreer ik me even op Celldweller, maar ik verwacht weer productiewerk te gaan doen, remixen te gaan maken voor andere artiesten en misschien kan ik in de filmwereld weer wat gaan betekenen."
Kortom: een druk baasje, die Klayton. Maar alles wat hij doet, doet hij met een visie. De man achter de machine.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/celldweller/next-big-thing-celldweller/4027/
Meer Celldweller op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/celldweller
Deel dit artikel: