Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Za! (Spanje)
Een van de beste optredens op Eurosonic 2012 kwam van het Spaanse Za!. Voor veel te weinig mensen gaf het duo een oorwassing zonder weerga. Het tweetal kijkt niet op een genre meer of minder bij het spelen van hun avant-gardenoise: Mongoolse keelzang en freejazz koppelen ze bijvoorbeeld virtuoos aan live geloopte stemsamples en dadaïstische humor. En bovendien gespeeld in de achtste versnelling. Het podium is letterlijk te klein voor Za!, want ze spelen net zo makkelijk tussen het publiek, terwijl multi-instrumentalist en zanger Spazzfrica Ehd het meubilair als drumstel gebruikt. Net zoals Lightning Bolt, waarmee ze al eens toerden. Het goede nieuws is dat Za! dit jaar weer op Eurosonic staat. En verpletterend goed zal het wederom zijn.
Hamferð (Faeröer Eilanden)
Het is te hopen dat het de komende weken niet te hard waait op de Faeröer Eilanden. Vliegtuigen vertrekken in dat geval niet vanaf de geïsoleerde eilandengroep in de Atlantische Oceaan en doommetalband Hamferð zal het optreden op Eurosonic moeten afzeggen. Dat zou jammer zijn, want het zestal maakt tergend langzame sombermansmuziek die live grote indruk zal maken. De zang is in de moedertaal, het Faeröers, een taal die verwant is aan het IJslands. Dat volgens sommigen nog het meest lijkt op het Germaans dat in het begin van onze jaartelling gesproken werd. Waarbij ze het Noorse Seigmen in herinnering roepen, die ook in hun moedertaal zongen. Het zal het optreden nog rauwer en intenser maken.
Lau Nau (Finland)
Eurosonic focust dit jaar op Finland. Een goede keuze, want daarmee komt een aantal niet-alledaagse artiesten naar Groningen. Eentje daarvan is Lau Nau, oftewel Laura Naukkarinen. Ze is een singer-songwriter die het avontuur zoekt. Want naast de standaarduitrusting van zang en akoestische gitaar gebruikt ze kinderspeelgoed, biervaten of longdrinkglazen om haar minimalistische liedjes luister bij te zetten. Dan denk je misschien dat het neigt naar quasi-kunstzinnig gedoe in de stijl van CocoRosie. Gelukkig is er een belangrijk verschil: Lau Nau doet niet aan uiterlijke schijn en laat de muziek het werk doen. Met indrukwekkende optredens vol etnische en mysterieuze invloeden als gevolg.
Epic Rain (IJsland)
Wanneer Kurt Weill en Bertolt Brecht niet in de jaren twintig maar tegenwoordig hun muziektheater hadden gemaakt, deden ze het wellicht zoals Epic Rain. De groep combineert lome hiphopbeats met croonerzang, cabaret, dark folk, country en blues. De sterk beeldende, spookachtige teksten gaan over de harde werkelijkheid van het leven en hoe mensen daarmee omgaan. Live geven ze de muziek een extra dimensie door theatrale bewegingen en opvallende rekwisieten. Epic Rain is geen navelstaarderige gitaarband waarvan er dertien in een dozijn gaan. Wat het wel is? Duister muziektheater, geschikt voor een obscure nachtclub. Niet in een Berlijns achterafstraatje, maar gewoon in Groningen.
Siinai (Finland)
Samen met Spencer Krug van het Canadese Wolf Parade (Moonface) maakte Siinai dit jaar een indrukwekkende plaat vol topzware dramatiek: Heartbreaking Bravery. De emotionele drijfzandvocalen van Krug pasten uitstekend bij de epische soundscapes van de Finnen, die krautrock en elektronische shoegaze als steunpilaren hebben. Siinai kan het ook prima alleen af: zonder zang is de groep misschien nog wel beter in staat tot muzikale bedwelming, omdat de duels tussen elektronica, drums en gitaren dan het alleenrecht krijgen, zoals blijkt uit de prima EP Olympic Games. Grote gebeurtenissen groots muzikaal omlijsten: het lukt de band uitstekend. Op het podium zal het er, op een hoog volume en met veel rook en licht, nog meeslepender aan toe gaan.
Foto Lau Nau door Susanna Majuri.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/eurosonic/eurosonic-2013-going-underground/23550/
Meer Eurosonic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eurosonic
Deel dit artikel: