Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
'De blues hebben' is een toestand die tegenwoordig niet vaak meer met die term wordt aangeduid. Vaak gaat het over iemand die het even niet meer zo zonnig inziet en zich hierbij een passende lichaamshouding aanmeet: laaghangende schouders, neergeslagen ogen en een stembereik dat niet verder rijkt dan de eigen neus lang is. Dat de blues over nog veel lelijkere maskers beschikt is voor Jackson Frank op jonge leeftijd al geen geheim meer.
Wordt het dan nog erger? Nou: jawel. Maar voordat het zover is lijkt het Frank nog wel voor de wind te gaan: met de gitaar onder de arm leidt een voorliefde voor historische folkliedjes tot de eerste, voorzichtige opnames. Jackson C. Frank is dan zeventien jaar oud. Vijf jaar later en honderdduizend dollar smartengeld rijker neemt hij echter het ambitieuze besluit om als jongeman de vlucht naar De Oude Wereld te nemen. De meest invloedrijke Amerikaanse muzikanten van die tijd, Bob Dylan, Pete Seeger en Tim Hardin, zijn hem al voorgegaan. Aan boord van de Queen Elizabeth schrijft Jackson C. Frank zijn eerste eigen nummer 'Blues Run the Game', waarin hij meteen erkent dat de blues geen rekening houdt met landsgrenzen, of eender welke grens dan ook: "Wherever I have gone, the blues have run the game".
Paul en Art
De ontmoeting met nota bene Paul Simon en Art Garfunkel, waarmee hij samen in allerlei folkclubs langzaam naam maakt, resulteert in de opname van zijn eerste en enige plaat: Jackson C. Frank. Ondanks de opgedane ervaring voor publiek, noodt een wonderlijk accute prestatie-angst Jackson ertoe de hele plaat, geïsoleerd, achter een scherm op te nemen. Helder wordt het uitgezongen in de traditional 'Kimbie': "I wish I was a mole in the ground". In hetzelfde nummer dreigt Jackson C. Frank een berg tot de grond toe af te breken, om in dezelfde zin te verzuchten dat het leven daaronder wellicht beter past. Achter zijn scherm klinkt hij opvallend zelfverzekerd, met een beleefd en duidelijk uitgesproken stemgeluid dat ergens doet denken aan Bert Jansch. Soms krachtig, soms theatraal, soms berustend, zoals te horen op het verstilde 'Just Like Anything': "Death gives no reason, so why should I". Wat er precies mis is, wordt pas duidelijk na het succes.
En het succes is er. De plaat, gevuld met tien loepzuivere folkliedjes van om en nabij de drie minuten, ogenschijnlijk eenvoudig begeleid door Jackson zelf, wordt juichend onthaald. Radioman John Peel vindt het allemaal prachtig mooi en trekt hem zijn studio in. Wanneer echter, onvermijdelijk, de aandacht van het publiek verslapt – de plaat is intussen in Amerika keihard geflopt - en Jackson C. Frank het voor een tweede keer probeert, gaat het onwaarschijnlijk mis. Ondertussen wordt er nog wel getrouwd met Elaine Segdwick, een model. Dat dan wel weer. Verder eindigen alle pogingen tot het schrijven van nieuw materiaal in de prullenbak, met een writersblock tot gevolg. En dat het ovenincident meer invloed op de mentale gesteldheid van Jackson heeft dan wellicht zelf gehoopt blijkt uit een snel volgende depressie en opname in een instituut. Is de maat dan nog niet vol? Nee, want tot overmaat van ramp sterft zijn zoon op jonge leeftijd. Als een koortsdroom volgt de ene bizarre toestand op de ander, totdat de gevolgen van longontsteking op zesenvijftigjarige leeftijd een eind maakt aan het leven van Jackson C. Frank.
Roem vs. invloed
Van echte roem is het tijdens Jacksons leven niet gekomen, hoewel zijn invloed op de Britse folkscene moeilijk te overschatten is. In hetzelfde jaar dat het debuut Jackson C. Frank verschijnt komt Bert Jansch met zijn debuut, en één jaar later breken Simon & Garfunkel groots door met Sounds of Silence. Verder zijn de echoes van Frank waar te nemen in het werk van Nick Drake, die nog vijf jaar nodig had vooraleer te debuteren met Five Leaves Left.
Jackson C. Frank is in de oorspronkelijke vorm, zonder extra's, opnieuw uitgebracht onder Beatdown Records.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/jackson-c-frank/jackson-c-frank/24657/
Meer Jackson C. Frank op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jackson-c-frank
Deel dit artikel: