Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ad Vanderveen - Presents of the Past/Requests Revisited
Als er iemand al jarenlang ondergewaardeerd is als singer-songwriter in eigen land en daarbuiten, dan is het ongetwijfeld Ad Vanderveen. Deze rijkgevulde dubbel-cd is een goede manier om (opnieuw) kennis te maken met het werk van de oudgediende. Zeker als je de leermeesters Neil Young en Iain Matthews weet te waarderen, moet de degelijke en akoestische americana van Vanderveen je haast wel aanspreken. Zoals de titel prijsgeeft, is dit een compilatie met geschenken uit het verleden en nieuwe herbewerkingen van oude favorieten. Je vindt op deze cd veel mooie, gemoedelijke cowboyliedjes, zoals 'The Moment That Matters' en 'First Feeling'.
Downriver Dead Men Go - Tides
Slowcore, de stroperige rocksound als tegenhanger van de grungemuziek uit de jaren negentig, lijkt de laatste tijd weer een beetje in trek. Downriver Dead Men Go is een Nederlandse band die ontstaan is uit de alternatieve rockgroep Caitlin. Dat dit drietal goed naar zijn Amerikaanse voorbeelden, waaronder Codeine, Bedhead, Red House Painters en Low, heeft geluisterd, is goed te horen aan de melancholische, donkere en heerlijk trage klanken op Tides. Er moeten ontiegelijk veel herfstochtenden in de regen zijn gepasseerd om tot dit intens troosteloze geluid te komen. Met deze band is de Hollandse polder weer een fraaie slowcoreband rijker.
Half Way Station - DODO
Ondanks dat de meeste popnummers op DODO gewoon lekker in het gehoor liggen, zoals bijvoorbeeld de bezwerende openingstrack 'Sister Don't You Cry', is de veelzijdige sound van Half Way Station niet heel eenvoudig te omschrijven. De Rotterdamse band is ooit begonnen als akoestische act. Inmiddels is de muziek meer gegroeid richting psychedelische folkpop, waarbij zeker een glansrol is weggelegd voor de hypnotiserende zang van Elma Plaisier. Ergens in de verte hoor je in die adembenemende stem iets van de hipsterfolk van Sharon Van Etten, vooral in het prijsnummer 'Take Us', dat tegelijkertijd ook de donkere pop van de jaren tachtig oprakelt. Wat het knap geproduceerde DODO extra bijzonder maakt, is dat het de meeste geheimen pas na vele luisterbeurten prijsgeeft.
In My Tree - Push the Plow
Heel veel op dit album is niet zoals het in eerste instantie lijkt. Zo is In My Tree geen band. Achter de groepsnaam schuilt een duo, bestaande uit Bert-Jan Kuijpers en Paul Verschuur. Eerstgenoemde zingt en speelt gitaar, terwijl Verschuur de andere instrumenten voor zijn rekening neemt en op de achtergrond meezingt. Daarnaast klinkt Push the Plow allesbehalve hip of Hollands. De heren zoeken het meer aan de Amerikaanse westkust en reizen terug naar de jaren zeventig, toen het leven nog heerlijk simpel was. Jammer dat de zangkwaliteiten van beide mannen niet heel geweldig zijn. De aanpak met een rijke instrumentatie is wel redelijk ambitieus te noemen. Helaas laat de doffe productie nogal te wensen over, waardoor je zou willen dat het nostalgische tweetal uit Oss de eenvoud ook in de muziek had behouden. Een paar goede studiogasten is dus zeker welkom.
We nodigen artiesten die zich aangesproken voelen uit hun demo’s op te sturen. Neem hiervoor contact op met Maurice Dielemans.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/poldertwang/poldertwang-6/26247/
Meer Poldertwang op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/poldertwang
Deel dit artikel: