Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Expositie
De tentoonstelling The Dark Universe is al sinds de kick-off van Sonic Acts XV op 12 januari jongstleden te bewonderen (en vooral: te ondergaan) in NASA. In de prachtig ingerichte ruimtes van New Art Space Amsterdam laaft de bezoeker zich aan een spel van licht en geluid, dat soms meditatief en zalvend werkt (Revolver van HC Gilje en Matthew Biedermans Event Horizon) en dan weer nietsontziend de netvliezen bewerkt, zoals in Citadels: Lightscape V van Matthijs Munnik. Het duistere universum is niet alleen dat van de diepste sterrenstelsels en de vroegste tijd vlak na de oerknal, het is ook de ruimte waarin het onmogelijke met een beetje fantasie mogelijk kan worden. De kunstenaars op deze tentoonstelling hebben van dat laatste meer dan een scherfje in huis. Ze prikkelen de zintuigen, ze verbazen en verbijsteren en bevragen wat er in artistiek opzicht mogelijk voorbij de grenzen van het waarneembare in licht en geluid ligt.
freq_9
Op de openingsavond van Sonic Acts XV gaat niet alleen een nieuwe installatie van Munnik in première, ook treden de makers van het freq_9-project aan om de zalen van het Stedelijk Museum te vullen met hun site-specific geluidskunst. Onder leiding van CM von Hausswolff en Mike Harding krijgen twaalf artiesten elk een bandbreedte aan frequenties om mee te werken. Samen vormen de werken een generatief geluidskunstwerk. Aan deze negende aflevering werken van het freq_9-project onder anderen JG Thirlwell, BJ Nilsen, Kent Tankred en Jana Winderen mee.
Spectral Bliss
Sonic Acts is bekend en beroemd vanwege de combinatie tussen beeld en geluid. Veelal worden daarvoor iconen uit de film- en videokunst vertoond en met Spectral Bliss heeft ook de vijftiende editie een programma bij de kladden waarin zowel de ogen als de oren verwend worden. Speciale aandacht gaat vooraf al uit naar Justin Bennett, die in de urban ruimte alledaags geluid tot in het allerkleinste detail onderzoekt en in bijzondere en vernieuwende kunst weet te gieten. Ook de experimentele Japanse filmmaker Makina Takashi belooft veel lust voor het oog, net als de expanded cinema van Joris Strijbos.
Lezingen
In De Balie vinden drie dagen lang lezingen plaats die The Dark Universe naar zo ongeveer alle denkbare uithoeken van het thema verkennen. Zo verhaalt Nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft van natuurkundige aangelegenheden, duikt Ravi Ganchrow de wetenschappelijke wereld van het luisteren in en komen de donkere krochten van de globale financiële machinaties aan bod in een lezing van Joris Luyendijk. Vrijwel vanzelfsprekend is er ook aandacht voor futuristische vergezichten in de vorm van een panel over hedendaagse (en toekomstige) sciencefictionliteratuur, met daarin onder meer Alisdair Reynolds.
De sublieme kern
De tweede performance-avond in Paradiso legt de nadruk ogenschijnlijk wat meer op het horen dan op het zien, maar reken vooral niet buiten de speciale opvoering van HC Gilje en Maja S.K. Ratkje. In een audiovisueel geheel gaan de twee live met stem en lichteffecten op zoek naar de nucleus van licht in de duisternis, of omgekeerd. Het samenwerkingsverband tussen Biosphere, Lustmord en MFO vormt een andere kers op de Sonic Acts XV-taart. Zij gaan op zoek naar de verbeelding en verklanking van de eerste nucleaire testen in New Mexico. Lustmord levert ongetwijfeld de angstaanjagende resonanties en field recordings, MFO het bijbehorende beeld en sinds N-Plants weten we dat Biosphere thuis is in de wereld van kernreactoren, dus dit trio legt de lat bij voorbaat hoog.
Licht bijna uit tot het ochtendgloren
Licht uit en vooral niet al teveel spots aan; dat motto geldt voor Sonic Dread, die de nacht van zaterdag op zondag onveilig maakt. Van dubstep, grime en noise uit de koker van The Bug tot de uitgebeende elektronica van Mika Vainio, van Dead Faders ziedende noise en distortion tot DJ Sully's jungle: de beats ratelen rond, de bassen zijn dieper dan diep en naar het zich laat aanzien, ligt er extase in het verschiet tijdens een avond waarop dansen en ondergaan vrijwel synoniem aan elkaar worden/geheel met elkaar vervlochten zijn.
Slotakkoord
Jan Peter E.R. Sonntag en Edwin van der Heide veranderen de Vondelkerk in een ruimte voor omgevingsradio met behulp van extreem lange golfsignalen. Antennes, radio-ontvangers, computers en speciale speakers scheppen een inverse van een radiozaal. De elektromagnetische ruimte die de kerk bevat, is het bronmateriaal. Natuurlijke radiogolven en zeer lange golfsignalen gaan dwars door het vertrek en worden opgepikt en vertaald, zodat de akoestiek hoorbaar wordt. Op het grensvlak tussen voorspelbaarheid en toeval 'componeert' het duo zo de natuurlijke en gebouwde ruimte, het zicht- en het hoorbare en vooral: dat wat niet te zien en te horen is. Als slotstuk van Sonic Acts XV wordt het duistere universum zodanig in de spotlights geplaatst dat het desondanks (vooralsnog) onkenbaar en enigmatisch blijft. Evenals in de expositie is het aan de fantasie van de toeschouwers en luisteraars om het onmogelijke mogelijk te (willen) maken.
(Foto's afkomstig van de Sonic Acts website, door Pieter Kers en HC Gilje)
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/sonic-acts-xi/sonic-acts-the-dark-universe/23697/
Meer Sonic Acts op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sonic-acts-xi
Deel dit artikel: