Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Front 242 - Headhunter
Front 242 is een invloedrijke act en 'Headhunter' is zijn grootste hit. De Brusselaars zijn echter niet van het beroemdheidsniveau van U2, Depeche Mode of George Clooney. Daarmee is deze video van Nederlands succesvolste regisseur van de laatste jaren, Anton Corbijn, een beetje in de verdrukking geraakt. Terwijl deze tussen de kolossen van Europese bureaucratieën gefilmde surrealistische clip misschien nog wel beter is dan 'Enjoy the Silence' of 'One'.
Candlemass - Bewitched
Als je wilt scoren met een controversiële clip, dan kom je al snel uit bij de Zweed Jonas Åkerlund. Hij regisseerde onder meer de clips voor 'Smack My Bitch Up', 'Telephone', 'Pussy' (maar ook Madonna's 'Ray of Light'). Die hang naar extremiteit zat er altijd al in: begin jaren tachtig was hij een tijdje drummer van blackmetalpioniers Bathory.
Zijn eerste clip, gemaakt voor de landgenoten van doommetalband Candlemass, bevat nog wat meer blackmetalhistorie: de overacterende blonde metalhead linksachter de zanger op 04:25 min. is de latere Mayhemzanger Per 'Dead' Ohlin.
Ondanks het amateurisme van de clip, schemert Åkerlunds talent toch al door. Hij slaagt erin een groep metaladolescenten - voor wie 'dansen' normaal een vies woord is - een behoorlijk gecoördineerde groepschoreografie uit te laten voeren.
Dinosaur Jr. - Feel the Pain
Spike Jonze is misschien wel dé videoclipregisseur. Begin jaren negentig leverde hij de ene klassieker na de andere af. In 1994 maakte hij bijvoorbeeld de overbekende clips voor Weezers 'Buddy Holly' en Beastie Boys' 'Sabotage'. Die werden (terecht) helemaal grijs gedraaid op MTV. Dinosaur Jr. is door het zeurende stemgeluid van J Mascis ongeschikt voor de mainstream, dus bleef de video die Jonze dat jaar maakte voor hun 'Feel the Pain' minder bekend. Terwijl het eigenlijk de leukste van de drie is.
Laid Back - Bakerman
Lars von Trier heeft ook een video gemaakt, voor zijn landgenoten Laid Back. Het is een leuke clip, maar vergeleken met zijn speelfilms weinig schokkend. Meest opvallende is dat één van de vele fobieën van neuroot Von Trier vliegangst is. Tenminste, hij geeft dat vaak als reden om verstek te laten gaan op filmfestivals. Maar hoe is deze video dan tot stand gekomen?
Immortal - Call of the Wintermoon
De meest lachwekkende videoclip aller tijden? In ieder geval de meest geparodieerde. Er is een vakantie te vullen met het kijken naar YouTube-filmpjes van mensen die geïnspireerd door Immortal warpaint (geen corpse paint, dat is de uitgesmeerde vlekkerige variant!) aanbrengen en gekke poses aannemen. Eerst vooral in het bos (zoals recent nog Elle Bandita met haar nieuwe project Anne Frank Zappa) maar al snel kwamen mensen erachter dat het nog leuker is als je het doet in je designerkeuken of op het strand of als je in volledig blackmetalornaat gaat tafeltennissen. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Wat te prijzen is aan Immortal, is dat ze zich van de kritiek niets hebben aangetrokken en stug door zijn doorgegaan op dezelfde grim & frostbitten weg. Zijn vorig jaar verschenen clip voor 'All Shall Fall' is eigenlijk gewoon die voor 'Call of the Wintermoon' met een honderd keer zo hoog budget.
Nine Inch Nails - Happiness Is Slavery
In het internettijdperk is een flinke portie gore een goede manier om op te vallen. In 1992 was het een recept om ervoor te zorgen dat je clip door geen enkele tv-zender zou worden uitgezonden. Uiteindelijk kwam alles toch nog goed voor Trent Reznor: hij mocht dit jaar de Oscar in ontvangst nemen voor zijn soundtrack voor The Social Network en de nu als zeer invloedrijk geldende clip voor 'Happiness Is Slavery' is voor iedereen die het wil op elk moment te bekijken op Vimeo. Alleen de hoofdrolspeler, de performance artist Bob Flanagan, mocht het allemaal niet meemaken: hij overleed in 1996 aan de nog steeds niet te genezen taaislijmziekte.
Mr. Oizo - Analog Worms Attack
Nog een geval waar de beste video van een regisseur wordt overschaduwd door minder, maar bekender werk. In het geval van de onder de artiestennaam Mr. Oizo werkende Franse regisseur/animator/muzikant Quentin Dupieux is dat bekende werk de reclamefilmpjes die hij maakte voor Levi's rond de pop Flat Eric. Het leverde hem nog een hit op met spin-off single 'Flat Beat'. Dupieux is nog steeds een bekende naam onder liefhebbers van meer experimentele elektronische muziek, maar voor het grote publiek is zijn muziek te eigenwijs gebleken. Daardoor is dit meesterwerk over doping in de wormenracesport onderbelicht gebleven, hoewel het de opvolger was van 'Flat Beat'.
Dupieux heeft ondertussen ook speelfilms gemaakt. Rubber ging vorig jaar op Cannes in première, maar kreeg daar slechte kritieken. Het concept van een moordlustige autoband was volgens de recensenten op zich intrigerend, maar niet voldoende om een hele speelfilm te vullen.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/videoclipdossier/zeven-andere-clipklassiekers/21310/
Meer Videoclipdossier op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/videoclipdossier
Deel dit artikel: