Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Helllooooo!” Kaiser Chiefs-zanger Ricky Wilson buigt zich meteen over het opname-apparaatje heen en test de microfoon. De Leedse band verkoopt dan wel elke Engelse concertzaal uit, de grote doorbraak is eigenlijk nog recent. Nu wil iedereen opeens alles van ze weten. Zelfs de Zuid-Afrikaanse voetbalploeg Kaiser Chiefs, waar de band naar is vernoemd, heeft interesse getoond. Ricky: “Ze hebben ons al merchandising opgestuurd en willen graag een interview met ons. Te gek natuurlijk.” De reden voor alle aandacht is hoofdzakelijk te vinden bij Employment, de frisse debuut-cd van de Kaisers. De titel geeft een knipoog naar Leisure, het debuut van Blur, een band waar ze vaak mee vergeleken worden. Net zoals met Franz Ferdinand. En Madness. En XTC. En The Kinks. En Supergrass.
Kaiser Chiefs heeft de afslag van de hoekige punkfunk naar de Britpop genomen en het ‘voor elk wat wils’-concept blijkt aan te slaan. Daarbij mag zeker niet vergeten worden dat op deze plaat minstens drie geweldige singles staan: ‘Every Day I Love You Less and Less’, ‘I Predict a Riot’ en hun grootste hit totnogtoe ‘Oh My God’, die al haast onderdeel is geworden van de Britse cultuur. Ricky: “Een maand geleden zijn we nog naar een wedstrijd van Leeds United gegaan en tijdens de rust kwam ‘Oh My God’ keihard uit de speakers. We zijn meteen weggegaan. Ik heb niet eens meegekregen of iedereen meezong, ik schaamde me dood.”
De finishing touch van de Kaiser Chiefs zijn de live concerten, zoals onlangs nog op het London Calling festival in Paradiso. Dat optreden was één grote zegetocht waar de energie van afspatte. Ricky, die qua uiterlijk ergens tussen Damon Albarn (Blur) en Alex Kapranos (Franz Ferdinand) inzit, rent als een gek over het podium, duikt een paar keer op het publiek en springt zó vaak in de lucht dat het lijkt alsof hij twee grote veren in z’n schoenen heeft. Drummer Nick Hodgson is de regisseur van het stel en houdt alles vanaf zijn plateau goed in de gaten. Kaiser Chiefs heeft alle ingrediënten in zich om de leukste band van het jaar te worden.
Jullie konden niet kiezen tussen de nieuwe new wave en Britpop en dit is het resultaat?
Nick: “Dat klinkt logisch. We spelen al een paar jaar samen en langzaam is het hierop uitgekomen. We hadden eerst wel een plan over wat voor soort muziek we wilden maken, maar uiteindelijk moet je doen wat natuurlijk aanvoelt. En dat is gebeurd.”
Zijn jullie al aangeklaagd door Supergrass vanwege die identieke koortjes?
Nick: “We spraken ze laatst, maar ze hebben het er niet over gehad. Ach, zij hebben het ook van anderen gejat en wij weer van hen. Zo gaat het altijd.” Ricky: “Het is leuk om die koortjes te zingen want je voelt je er lekker stom door. En stom is leuk, het maakt de muziek spannender. Al is het niet zo dat Kaiser Chiefs stomme muziek maakt, dát zou een goede kop voor je zijn hè. We nemen alles serieus, maar tegelijkertijd hebben we veel plezier.”
Denk je dat dankzij de Kaiser Chiefs weer een Britpop-revival ontstaat?
Ricky: “Nee, ik denk van niet. Jij wel? Ik denk dat niemand daarop zit te wachten. Er zijn de laatste jaren gewoon veel nieuwe bands opgedoken en wij zijn er één van.” Nick: “Vooral Franz Ferdinand heeft een grote invloed gehad. Zij zijn als eersten met deze muziek doorgebroken. Ze helpen ook veel bands door ze in hun voorprogramma te laten spelen zoals Bloc Party, en wij.”
Ricky, je hebt Franz Ferdinand beledigd door te zeggen dat ze niet kunstzinnig zijn maar gewoon popsongs maken voor de hitlijsten. Heb je al feedback van ze gehad?
Ricky: “Dat zei ik niet. Wat ik wél zei is dat er geen geheim achter Franz Ferdinand zit maar dat het gewoon geweldige popmuziek is. Dat is geen belediging, maar juist één van de beste complimenten die je kan krijgen. Ze zijn erg goed en ik zou ze nooit beledigen.”
Wanneer zijn jullie met die stropdassen en hoedjes begonnen?
Nick: “We wilden getekend worden en dan is het belangrijk om een finished product te zijn. Platenmaatschappijen willen dat. We geven optredens en vinden dat je er net zo goed uit moet zien als dat je klinkt. Vandaar dat we passende kleren hebben aangetrokken.”
Zelf gekocht?
Nick: “Ja. Of denk je dat we een stylist hebben?” Ricky: “Het is toch al hoe ik me wilde kleden. Als je een spijkerbroek aan wilt doen, moet je vooral je gang gaan. Maar als je het podium oploopt met een pak en stropdas voel je je belangrijker dan iedereen in de zaal. Wat specialer. Jij zou er ook één moeten nemen.”
Als een film over de Kaiser Chiefs was gemaakt, wat waren dan de leukste momenten geweest?
Ricky: “Het moment dat we de hoed voor onze keyboardspeler Peanut kochten. We waren in een tweedehands liefdadigheidswinkel. Nick zag de hoed liggen en kocht hem voor zichzelf.” Nick, verontwaardigd: ‘Voor míj, ja!’ Ricky: “Twee jaar later heeft Peanut hem nog steeds niet van zijn hoofd afgehaald. Dat vind ik wel amusant.”
Nog andere scènes?
Ricky: “We zijn erg softe mensen. Dat merk je als er iets moois gebeurt, zoals de eerste keer dat we in de hitlijsten terecht kwamen. Dan begint er één te huilen, meestal Nick, en dan krijg je een kettingreactie. Voor je het weet is iedereen aan het janken. Als je een film over ons maakt, krijg je veel gehuil te zien.”
Wat zijn de dieptepunten tot nu toe?
Nick: “Na onze eerste platendeal duurde het anderhalf jaar voordat we de volgende kregen. Dat was een moeilijke periode omdat de kansen kleiner en kleiner werden dat we nog getekend zouden worden.” Ricky: “Dan krijg je dat mensen gewone banen nemen. Eén dag kregen we een telefoontje in het oefenhok dat Simon (Rix, Kaiser Chiefs-bassist, NP) een full-time baan had gekregen. Dat was erg. Ik zou niet weten wat er nu allemaal met ons zou zijn gebeurd.”
Hoe was het leven vóór de Kaiser Chiefs?
Ricky: “We hebben veel leuke dingen gedaan. Het was zeker niet slecht. Helemaal niet vergeleken met het leven van mensen die vreselijk eenzaam zijn. En mensen die op straat leven. Vergeleken hen was ons leven erg zonnig.”
Nick, Ricky werkte in een café. Had jij hiervoor nog shitty jobs?
Nick: “Heel veel zelfs. Ik was niet in staat om voor anderen te werken. Ik raak bijvoorbeeld in paniek als ik orders moet aannemen. Niet omdat ik een coole dude ben, maar omdat ik het tegenovergestelde van een coole dude ben. Het is vreselijk. Ik kan niet achter een balie werken, want ik luister gewoon niet goed naar de klanten. Ik kan ook geen kleren verkopen, dat heb ik een keer gedaan. Binnen twee weken was ik ontslagen, gewoon omdat ik ongeschikt was. Ik moest dus voor mezelf werken. Een vriend en ik hadden een tuinzaak en ik was dj,
clubpromotor en studio-assistent.”
Waar wil je nooit meer optreden?
Ricky: “Op veel plekken. Kleine rottige zalen waar we de afgelopen jaren te vaak zijn geweest onder belabberde omstandigheiden. Zoals de Cavern in Exeter. Ik heb niets op die zaal tegen, maar ik wil daar gewoon nóóit meer spelen. We hebben er door de jaren heen wel zes keer gestaan, maar het is zeker vijfhonderd kilometer rijden. Je gaat met een “GOODNIGHT EXETER!!!” het podium af om er even later zelf weer op te kruipen om je spullen op te ruimen. Ik wil er nooit meer optreden, behalve als we een come-back special kunnen doen. Maar ik betwijfel of dat gaat gebeuren.”
Jullie liedjes gaan vaak over mislukte relaties. Was het zo erg?
Ricky: “Ik was altijd erg onhandig met meisjes. Maar nu heb ik een leuke vriendin. Een Nederlandse! Maar goed, iedereen heeft problemen met meiden gehad hè.”
Dus ‘Every Day I Love You Less and Less’ is niet meer van toepassing?
Ricky: “Dat gaat over een meisje die m’n leven aan het verzieken is. Ja nog steeds, zelfs nu het vier jaar geleden is. Ze verzint nog steeds manieren om m’n leven te verwoesten. Ze stuurde een mailtje naar m’n huidige vriendin met een foto waarop een ander meisje op m’n knie zat. Het onderschrift was: ‘een vos verliest zijn haren maar niet zijn streken’. Maar ze zat gewoon op m’n knie! Dat is toch gewoon een onderdeel van mijn baan?!”
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=9523
Meer Kaiser Chiefs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kaiser-chiefs
Deel dit artikel: