Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord: Blaenavon. Het is een klein, historisch dorpje in Wales. Werelderfgoed, mijnen, witte huizen, groene velden. En dan zijn er nog drie jongens van zeventien die er hun band naar hebben vernoemd. Zelf komen ze uit Hampshire, dat tweehonderd kilometer verderop ligt. Ze zitten nog op de middelbare school, mogen nog geen bier drinken (maar doen het stiekem wel), vinden het leuk om laat op te blijven en maken inventieve en speelse indiepop, bestaande uit wervelende melodieën en sprankelend gitaarspel. NME tipte de groep als Radar Band en beste nieuwkomer, Eurosonic dacht goud in handen te hebben door de band voor het eerst in Nederland te programmeren. KindaMuzik spreekt het veelbesproken trio in Groningen.
Indruk
"Ik denk dat we wel een goede indruk hebben achtergelaten", vertelt Ben Gregory bescheiden als hij terugkijkt op de show op Eurosonic. Hij beseft: "Het is een belangrijk evenement. De hele muziekindustrie loopt rond en dat is een kans die je niet mag verpesten. Naderhand kwamen er verschillende mensen naar ons toe, waaronder een fotograaf van Rolling Stone, dus dat stelde me wel gerust." De band is lichtelijk brak van de avond ervoor, zit lui achterover, en probeert zo kort mogelijk op de vragen te antwoorden. Alleen drummer Harris McMillan lijkt zijn enthousiasme te willen delen. Hij vertelt: "Het is zo tof om in Europa te spelen en op nieuwe plekken te komen. Ik hoop dat Eurosonic eraan bijdraagt dat we deze zomer ook op veel festivals kunnen spelen."
Veel van de wereld hebben de drie zeventienjarigen nog niet gezien. Zo vertelt bassist Frank Wright dat hij de volgende dag voor het eerst sinds zijn moeder hem er als kind mee naartoe nam weer naar Amsterdam gaat. De andere twee bandleden zijn er nog nooit geweest. "Het zijn vooral schooluitjes en vakanties met de familie die ons naar Europa brachten, nog niet veel concerten. Maar in Engeland is er genoeg gaande op dit moment. We gaan binnenkort onze grootste show tot nu toe in Londen spelen. En we hopen dit jaar weer op het Green Man Festival in Wales te spelen. Dat was een van de hoogtepunten van 2013", vertelt McMillan. Gregory voegt toe: "Het publiek in Engeland is wel aardig en vriendelijk, maar in Europa is het oprecht geïnteresseerd en lijkt het beter te luisteren."
Ep
Het is de KOSO EP die het stof deed opwaaien in Engeland. Vier nummers, een eigen geluid en een eigen gezicht. Het schijfje werd uitgebracht bij paradYse, een klein label met grote bedoelingen. Vrij snel na het online streamen van de nummers stond de pers voor de deur. Gregory: "Het gebeurde opeens erg snel. We speelden al vanaf vijftienjarige leeftijd onder deze naam, dus voor ons gevoel zijn we geen nieuwkomers. Maar toen NME het ging roepen werden we plots bedolven onder titels als 'beste nieuwkomer', 'band to watch' en 'new band of the day'. Het was even wennen, maar we kunnen best leven met die status."
McMillan: "Het was een combinatie van geluk hebben en keihard werken. We hebben twee jaar lang zoveel mogelijk gespeeld, van kroeg naar kroeg en van jongerencentrum naar zaal. Wij noemen dat hier de cc-tour: culture clubs. Het zijn kleine plekken waar jonge bands voor weinig of geen geld kunnen optreden. Toen werden we opgepikt door onze huidige manager, die gelukkig de juiste contacten had om ons verder te helpen en ons hier en daar te tippen. We vielen in de handen van de juiste mensen. Ook kwamen er toen paradYse interesse toonde opeens veel andere partijen in beeld. Wat dat betreft hebben we ook veel geluk gehad in het laatste jaar."
Voortekenen
Hoewel alle voortekenen daar zijn, hebben de drie heren van Blaenavon nog niet veel nagedacht over een eventuele carrière in de muziek. Sterker nog, van ambities is bijna geen sprake. McMillan vertelt: "We moeten de middelbare school nog afmaken en willen daarna ook gaan studeren. Ik kijk meer uit naar het beginnen van een studie dan naar het uitbrengen van een nieuw album. Kijk, ik wil geen kantoorbaantje of een baan waarbij ik Excelsheets moet invullen, maar ik voel me nog te jong om me nu in dit avontuur te storten. We moeten iets achter de hand hebben, en natuurlijk muziek maken, maar uitzoeken wat goed voor ons is, daar zijn we nog niet eens aan toegekomen."
Wijze woorden. Maar de verwachtingen zijn natuurlijk hoog. Gregory ziet een combinatie van studeren en muziek maken wel voor zich: "We gaan het gewoon rustig aan doen zodat we geen overhaaste beslissingen maken. Eerst brengen we nog een single uit in de lente, dan kunnen we in de zomer hopelijk enkele festivals langs. En daarna hebben we hopelijk genoeg tijd om aan een debuutalbum te werken. De tweede helft van dit jaar zal waarschijnlijk drukker worden, als we ook gaan schrijven en opnemen. Maar we kunnen nu nog achteroverzitten, rustig uitzoeken wat we willen en wanneer, en zo samen een sterk plan smeden." Blaenavon: een band waar je ongetwijfeld meer van gaat horen, maar de bandleden nemen de tijd.
http://www.kindamuzik.net/interview/blaenavon/blaenavon-neemt-zijn-tijd-voor-de-doorbraak/24706/
Meer Blaenavon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blaenavon
Deel dit artikel: