Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Ik moest weg", zegt Hansard. "Ik was doormoe van vijf jaar non-stop toeren. Het was zo'n intense periode met Marketa, in alle opzichten. Bovendien word je van alsmaar reizen een beetje raar. Je hebt geen routines waar je op terug kunt vallen, bent altijd maar onderweg en je moet constant op scherp staan." Hansard zocht zijn toevlucht in New York, waar hij een appartement huurde om zich op zijn nieuwe album te kunnen richten. "New York is de enige stad op deze wereld waar ik mij een hele dag ongestoord in mijn kamer op kan sluiten om muziek te maken", licht hij toe. "In elke andere stad word ik gillend gek, heb ik daar de rust niet voor. New York is een stad die je naar je hand kan zetten, je kan er alles van maken wat je wilt dat het is. Ik zag vanuit het raam de drukte, de stad als levend organisme waar ik zelf ook deel van uitmaakte, maar binnen was het stil. Precies wat ik zocht."
Voor het eerst werkte hij samen met een groep studiomuzikanten uit New York in plaats van met Marketa of zijn oude maatjes van The Frames. Hansard: "Soms moet je uit je routines breken om je verbeelding en je creativiteit weer terug te vinden. Ik hou van The Frames en ook van Marketa. Maar als je zo lang en intensief hebt samengewerkt, val je terug in patronen en is het moeilijk om je te vernieuwen. Het is dan heel verfrissend om met nieuwe muzikanten te werken en inspiratie op te doen door andere muziekstijlen. Avonden gingen we door in cafés en dan kwam ik helemaal opgeladen terug. Ik vond in New York mijn eigen geluid. Misschien een beetje laat op mijn tweeënveertigste, maar je bent nooit te oud om je eigen weg te kiezen."
Levensfilosofie
De titel van zijn album, Rhythm and Respose, ontleende Hansard aan een gesprek met Bruce Springsteen. "Hij is een van mijn grote helden. Ik heb ooit een gesprek met hem gehad dat mij altijd is bijgebleven. Hij gaf de goede raad om momenten te pakken als ze zich aandienen en ze niet voorbij te laten gaan. Maar daar ook een balans in te vinden, niet alleen maar blindelings elk idee achternajagen. Het is een soort levensfilosofie geworden."
Het album klinkt lichtvoetiger dan zijn werk met The Swell Season. Wel wordt dezelfde thematiek aangesneden; ook op Rhythm and Repose lijken de meeste nummers over Hansards favoriete thema te gaan: relaties. "De vraag of ik niet moe word om altijd maar over relaties te zingen, komt in elk interview wel een keertje voorbij", lacht Hansard. "Eigenlijk niet. De universele taal in menselijke relaties blijft mij fascineren. Het proces van aantrekken en afstoten, van nabijheid zoeken en weer afstand nemen." Hij benadrukt ook dat veel nummers over man-vrouwrelaties lijken te gaan, maar eigenlijk een heel ander onderwerp hebben. Zoals 'You Will Become', dat hij schreef voor zijn jongere broers om ze een hart onder de riem te steken. "Het maakt niet uit als je het een paar keer verkloot", stelt Hansard. "Dat proces van vallen en opstaan vormt je uiteindelijk tot wie je bent. Je bent het product van je beslissingen, de goede en de foute. Alleen moet je oppassen dat je niet te veel verkeerde beslissingen maakt, er is dan geen weg meer terug. Die foute beslissingen worden dan je leven en daar heb je er maar één van."
Hebzucht
Het nummer 'The Storm, It's Coming' gaat over de teloorgang van Ierland. Hansard: "Ik woonde een tijdje in Tsjechië met Marketa, leefde daar sober en was erg gelukkig. Je hebt voor geluk ook niet zo heel veel nodig. Maar toen ik terugkwam in Ierland konden mijn vrienden alleen nog maar praten over hypotheken, auto's, huizen en nog duurdere auto's en huizen. Op straat liepen mensen rond in Pradakleding met Guccizonnebrillen. Zeg nou zelf, een Ier met een Guccibril, dat ziet er toch gewoon niet uit! Iedereen wilde alleen maar meer en meer, ze waren zo door hebzucht verblind dat ze geen oog meer hadden voor de dingen die er echt toe doen in dit leven. Daarom zing ik ook over 'the decade of the beast'. Als je jezelf zo in hebzucht verliest, kun je alleen maar heel diep vallen. En dat is ook wat er gebeurde in Ierland. Ik kan dat nummer alleen maar schreeuwend zingen."
De nagels van zijn ene hand zijn lang en stevig gelakt. "Nee, geen transseksuele aspiraties", lacht Hansard. "Een tip van mijn vriend Eddie Vedder om beter gitaar te kunnen spelen. En het werkt!" Hansard leerde Vedder, leadzanger van de legendarische band Pearl Jam, een paar jaar geleden kennen. "Tijdens een van onze concerten in de VS sprong iemand vanaf het dak op het podium. Op slag dood. Ik was zo van slag. Eddie had hetzelfde meegemaakt in Roskilde, waarbij tijdens zijn concert negen mensen omkwamen. Hij was ook kapot destijds en wist wat ik doormaakte. Daarom belde hij mij die eerste week na het incident elke dag om te vragen hoe ik mij voelde. Sindsdien zijn we vrienden en speelde ik in zijn voorprogramma in onder andere jullie eigen Carré. Ironisch dat zo'n tragisch ongeval leidde tot een mooie vriendschap."
Toekomst
"Ik weet het echt niet," zucht hij, "maar dat vind ik ook wel prettig nu. Voorlopig ben ik druk met het toeren rond mijn nieuwe album. In de tussentijd wil ik in Ierland zijn. Er komt een tijd in je leven dat je juist die kleine dingen gaat waarderen. Ik kan er nu ontzettend van genieten om voor mijn moeder te koken of een avond met mijn vrienden in de kroeg door te zakken. Het vertrouwde van het bekende, dat ik weer tijdens het toeren mis. Komen we toch weer terug bij mijn nieuwe levensfilosofie, haha."
10 december treedt Glen Hansard op in Paradiso. Het concert is al uitverkocht. Foto boven: Jana (Creative Commons). Foto onder: Conor Masterson.
http://www.kindamuzik.net/interview/glen-hansard/glen-hansard-vond-zijn-eigen-geluid-in-new-york/23295/
Meer Glen Hansard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/glen-hansard
Deel dit artikel: