Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Earthquake Glue is voor Pollard-begrippen een vrij melancholieke plaat. Waarom weet hij zelf ook niet. Nu kan het zijn dat zijn echtscheiding na 21 jaar huwelijk een rol heeft gespeeld, maar dat hoeft volgens hem zelf niet, aangezien hij het vrij luchtige Do the Collapse maakte terwijl hij in scheiding lag. Pollard heeft zelf geen antwoorden op zijn teksten. Ditmaal heeft hij zelfs verkozen geen teksten op de CD bij te leveren. Laat iedereen het maar zelf uitzoeken. Eenvoudig is dat niet, aangezien de teksten van Pollard op zijn zachts gezegd cryptisch zijn. Toch wil hij wel enige tekst en uitleg geven over het prachtige 'My Son, My Secretary and My Country'. "Dat nummer was een gedicht voordat het een lied werd. 'Future employers, cowboys and lawyers, we're all gonna be warriors', rijmt lekker, niet? Volgens mij probeer ik met dit nummer een statement te maken over wat er allemaal aan de gang is mijn land."
Wat is dan aan de gang in jouw land?
"Ik geloof dat we onszelf verdedigen tegen terrorisme. Ik geloof wel in je land verdedigen, maar niet in een overzeese oorlog in een olierijk gebied en ook geloof ik niet in nationalisme. Het is erg om te zien dat veel Amerikanen zich laten opjutten en meegaan in het nationalistische denken. Maar goed, ik ken de verborgen agenda's van de wereldleiders niet. Weet ik veel. Ik geef niets om politiek, om politici. Wel denk ik dat veel oorlogen gaan om controle, om overheersen en om mensen bang houden. Het valt mij zelf wel op dat ik vier keer op deze plaat zing over soldaten. Ik heb de plaat welbewust Earthquake Glue genoemd, naar een zinsnede in één van de nummers, omdat ik denk dat de wereld op dit moment best wankel is en dat de mensheid wel wat Earthquake Glue kan gebruiken. Laat liefde de lijm zijn."
Een luchtigere noot is dat Guided By Voices recentelijk twee keer op tour is geweest met de all-American powerrockers Cheap Trick, en als we de verhalen mogen geloven behandelden ze veertiger en bekend drankliefhebber Pollard als een tiener die gewaarschuwd moest worden voor de kwalijke gevolgen van alcohol. "Tijdens de eerste tour gedroeg Cheap Trick zich echt als een stelletje wijze ooms. Grappig is dat ze ons terug hebben gevraagd, en de tweede tour hebben we ze niet meer gehoord. Volgens mij omdat ze zelf een beetje aan het drinken waren geslagen. Ach, het is een leuke band, ze hebben veel hits gehad en je zou ze kunnen vergelijken met de Beach Boys. Ze zijn alleen iets spiritueler dan wij, en Cheap Trick wil vooral een goede tijd hebben. Nou, wij niet, behalve op het podium dan. In de studio is het wat mij betreft een ander verhaal. In de studio wil ik het beste uit mijzelf halen en al mijn problemen vergeten. Dat kan je dus ook spiritueel noemen. Rock-'n-roll is mijn religie. Ik heb al in geen jaren meer een goede jonge rockband gehoord. Niet meer zoals vroeger, maar ik word ook ouder en heb alles al meegemaakt. Ik ben dus al tien jaar wat blasé, en ik zie ook wel wat bands doormaken en wat er van hen verwacht wordt. Maar dan loop ik rond op festival en dan zie ik die jonge bands zich gedragen als rocksterren, en ik houd niet van het concept van de rockster. Echt niet, maar ik weet dan ook wat er te koop is en wat er zich allemaal achter de schermen afspeelt. Lang meedraaien in de popindustrie neemt heel wat romantiek en glamour weg. Zeker de huidige commerciële muziek gaat volgens mij alleen maar over mode en ontbeert inhoud. Zucht, ik luister ook al jaren niet meer naar de radio."
Waarom breng je dan een single uit?
"Ik weet het. 'My Kind Of Soldier' moet nu de hitsingle in de VS worden. Ik geef er niet om, maar vier jaar geleden beloofde een platenmaatschappij me dat ik een hit kon scoren met het nummer 'Teenage FBI'. Destijds geloofde ik er nog in en werd er zelfs ook een beetje gek van. Nu is het niet gebeurd en ben ik blij dat ik weer met beide benen op aarde sta. Natuurlijk was het geweldig om voor Do the Collapse met producer Ric Ocasek van The Cars te werken. Ik was geïntimideerd door hem, die eng magere, donkere langharige rockster die best aardig is, en ik heb door mijn eigen toedoen alle controle uit handen gegeven. Nu vind ik Do the Collapse geen slechte plaat, maar het was een betere plaat geworden als ik de controle had gehouden. Er staan nummers op die plaat die er niet thuishoren, en er zijn nummers afgekeurd die er wel op horen. Nu lever ik ook 45 nummers voor een plaat aan, maar Do the Collapse is helaas een gladde plaat geworden. Het erge was dat ik niet mocht drinken tijdens de opnames van die plaat. Als ik mag drinken, dan raak ik niet zo snel geïntimideerd. Dat was geen idee van Ric maar van het label. Ik snap die beslissing niet. We drinken altijd tijdens opnames. Dan voel ik me op mijn gemak. Dat label was te controlerend, maar ik waardeer het dat ze hebben geprobeerd ons door te laten breken bij een groter publiek. Nu werkt het alleen niet zo. Ik werk beter als ik drink. Wat we wel tijdens die opnames deden was ontsnappen, drinken en bij terugkomst alles ontkennen."
Guided By Voices treedt zondag 21 september op in Paradiso, Amsterdam
http://www.kindamuzik.net/interview/guided-by-voices/je-moet-robert-pollard-gewoon-laten-drinken/4018/
Meer Guided by Voices op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/guided-by-voices
Deel dit artikel: