Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ferenc van der Sluijs geeft in 2000 met zijn mixcompilatie Mixed Up in the Hague het startschot voor een wereldwijde heropleving van italo disco. De undergroundvariant daarvan welteverstaan. Ook Steven Brunsmann mag als dj Aroy Dee graag een italoplaatje op de draaitafels leggen. Beide heren kwijlen als ze over hun geliefde genre praten, zo blijkt vanmiddag. En dat is niet alleen vanwege de half zichtbare tepels van zangeres Sabrina in de videoclip van haar cheesy megahit 'Boys'.
Telkens nieuwe machines en geluiden
Wat trekt deze twee vaandeldragers van de Nederlandse elektronische scene dan zo in het genre dat door zovelen wordt verafschuwd? Van der Sluijs: "Ik heb italo ontdekt door de bovenlaag, het commerciële topje van de ijsberg zeg maar. Dan hoorde je hoe vet die producties waren en dan ging je verder zoeken. Op die manier ontdekte je nog veel meer."
De interesse voor italo wordt bij Brunsmann en Van der Sluijs nog verder versterkt doordat de muziek ten tijde van de hype volop in ontwikkeling is. Van der Sluijs: "Heel cool was de evolutie in de geluiden. Elk jaar veranderden de machines waarmee italo werd gemaakt en daarmee klonk het ook steeds weer anders." Brunsmann: "Vanaf 1985-1986 werd alles te clean en was het avontuur eruit. Al moet ik toegeven dat ik me ook later nog wel eens aan het genre heb bezondigd."
Synthesizers als ruimteschepen
Van der Sluijs runt het radiostation Intergalactic FM en een van Brunsmanns laatste platen draagt de titel
'The Planets'.
Die fascinatie met science fiction delen ze met hun Italiaanse helden. Brunsmann: "Die synthesizers waren gewoon de toekomst." Van der Sluijs: "Ja, the sky was no longer the limit. De vocoder was zo'n magisch apparaat en synthesizers, dat waren net ruimteschepen. Ook live was het een heel spektakel. Moet je je voorstellen: stonden er mannen met kuiven te playbacken. Dat was wel wat anders dan AC/DC."
Mislukte popsterren
Het verhaal achter de italo-culthits is bijzonder omdat de artiesten nooit de intentie hadden om geloofwaardig of underground te blijven. Van der Sluijs: "Italo disco is in feite geen undergroundmuziek. Een deel van het genre is underground geworden, maar daar hebben de artiesten zelf nooit voor gekozen." Brunsmann: "Het lukte ze gewoon niet om er echte hits van te maken. In zekere zin waren het losers. Zingen konden die mooie Italiaanse jongens en meiden natuurlijk lang niet altijd. Daarom werd er destijds in Italiaanse studio's al veelvuldig gebruikgemaakt van stand-ins. Van der Sluijs: "Wat er zich in die studio's afspeelde was prachtig. Neem Den Harrow, dat was gewoon een blond model. De eerste nummers zijn door hemzelf ingezongen, dat klonk nergens naar. Maar uiteindelijk waren er wel een stuk of vier Den Harrows, haha."
Geen kwaad woord over mislukte stand-ins, maar voor de echte liefhebber gaat de lol er snel vanaf als de commerciële successen uiteindelijk wel geboekt worden. Brunsmann: "Zakelijk gezien waren het bijna allemaal mislukkingen, maar er zat wel mooi emotionele diepgang in die muziek. Veel tracks dropen van de melancholie en leunden op zware baslijnen. Vanaf Sabrina bleef alleen de vrolijkheid nog over."
O Den Haag
In de lage landen doet - net als op de meeste plaatsen - vooral de meelalversie van italo het goed. Uitzondering op de regel is Den Haag, het curieuze Nederlandse bolwerk van het genre. Van der Sluijs: "Italo is in Den Haag zo populair dankzij de piratenzendercultuur die ze daar hadden. Italiaanse dj's als Marcello D'Azzurro brachten de muziek onder de aandacht bij het grote publiek. En je had de Haagse Flitsende 50. Door de populariteit was er een goed aanbod van italo in winkels als Rhythm Import en LP Top 100. Je hebt in Den Haag nog steeds italofeesten. Daar komen mensen met matjes en roze shirtjes. Die vinden alleen italo tof en voor de rest niks. Als je ruzie hebt met zo'n gast is het een goeie om Den Harrow te noemen, dan ben je meteen uit de problemen."
De absolute hoogtepunten
Wat was dan eigenlijk de crème de la crème, de top of the bill, het huis dat nog steeds overeind staat? Brunsmann: "Voor mij is dat
'Take a Chance'
, een cover van een track van Material door Mr Flagio. Het nummer heeft helemaal de melancholische sfeer die later in andere genres is teruggekomen. En dat alles met één arpeggio, een string en een vocoder."
Van der Sluijs (vastberaden): "'Lectric Workers met 'Robot Systematic'. uit 1982. Dat was Kraftwerk maal twee. De Roland 808 werd erin gebruikt, voor mij de ultieme drumcomputer. Een echte mijlpaal. Die track is ook echt per ongeluk gebeurd. Het was niet de bedoeling dat hij klonk zoals hij klonk."
De erfenis van italo
Italo blijkt achteraf de basis te zijn geweest voor een van de krachtigste stromingen van de twintigste eeuw: house. Van der Sluijs: "Italo was eigenlijk de aanleiding voor Chicago house. De platenbakken in Chicago stonden in de begintijd van de house nog vol met italo." Brunsmann: "Ook sommige radioshows in Chicago, zoals die van de Hotmix 5 (een collectief met onder andere de househelden Farley "Jackmaster" Funk en Ralphie Rosario, CdW), liepen over van de italo."
I-f en Aroy Dee maken nog steeds regelmatig muziek waarin hun grote jeugdliefde italo is terug te horen. I-f, met onder meer de slepende electro culthit 'Space Invaders Are Smoking Grass' op zijn naam, is nog steeds onder de indruk van de geluiden die hij in italo voor het eerst hoorde. "Je kunt het bij mij vooral terughoren in de baslijnen en de synths. Later ben ik zelf ook songstructuren gaan gebruiken. Dat vond ik op een gegeven moment een beter idee dan net zo lang met dat gebambam door te gaan totdat iedereen bewusteloos is."
De muziek van Aroy Dee schurkt behoorlijk tegen de hierboven genoemde Chicago sound aan en italo heeft dan ook nooit letterlijk invloed gehad op zijn muziek. "Het genre heeft zo'n specifiek idioom. Wel heeft mijn muziek vaak dezelfde melancholische sfeer als italo, maar dat is meer gevoelsmatig. Ik begin niet aan een revival."
http://www.kindamuzik.net/interview/i-f-aroy-dee/giro-d-italo-disco-lekke-banden-versus-vocoders-en-ruimteschepen/20128/
Meer I-f & Aroy Dee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/i-f-aroy-dee
Deel dit artikel: