Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eind december gaat het alweer beter dan de periode daarvoor. "Nog een chemokuur op oudejaarsdag en dan ben ik klaar", vertelt Sharon Jones. Ze is sterk. "Maar ik heb nog wel allerlei problemen. Mijn handen zijn zwart, eigenlijk ziet alles er veel te zwart uit en ik spuug vieze drek. Mijn mond doet pijn en ik ben moe. En kaal. Op 6 februari start mijn tournee. Maken jullie je geen zorgen in Nederland en België: tegen de tijd dat ik bij jullie ben in mei, man, dan ben ik al een flink eind hersteld."
Op 3 juni werd bekend dat Jones aan de relatief zeldzame galwegkanker leed. Diezelfde maand werd ze geopereerd. Na de operatie moest ze nog een half jaar chemotherapie ondergaan. Jones: "Een aantal maanden heb ik vreselijke pijn geleden. De rest van mijn leven zal ik enzymen moeten slikken en andere medicijnen om mijn eten weg te krijgen. Ik ben gewoon verbouwd van binnen."
Open boek
Sharon Jones is een open boek. Een jaar eerder, nog voordat ze zelf ziek werd, sprak Jones al op Facebook met haar fans over haar zieke moeder. Op tournee in Europa sloeg ze maar enkele concerten over om naar haar zieke moeder terug te gaan. Jones gaf een verpletterende show in Tivoli Utrecht en stond uiteindelijk in Glasgow op de planken op de dag dat haar moeder overleed.
"Luister, ik kan niet anders", klinkt het fel aan de andere kant van de lijn. "Mijn geluk en mijn pijn; ik breng alles met me mee. Ik geef alles aan mijn fans en ik sleep alles mee het podium op. Mijn moeder had kanker in haar hoofd. Ze kon alleen nog met me communiceren via haar ogen. Voordat ik terug ging naar Europa heb ik haar een dikke kus gegeven en gezegd dat ik van haar houd. Ik weet dat Sharon Jones-fans met me meeleven, ik moet ook bij hen zijn."
Niet wachten
"Langer wachten en nog een flinke poos herstellen? Natuurlijk zou ik dan weer een flinke bos haar hebben en wellicht fysiek fitter zijn. Maar ik geef daar niets om. Ik moet zo snel mogelijk terug. Ik herstel onderweg wel. Ik ga echt niet nog eens zes maanden zitten wachten tot mijn leven weer begint. Dit is wie ik nu ben en ik deel graag alles met je."
Dan over de nieuwe plaat, de beste uit haar carrière mag je wel zeggen. Die klinkt bij vlagen majestueus, grootser dan we van haar gewend zijn, met ingenieuze arrangementen. De zangeres: "Ik vind alle interpretaties mooi om te horen. We hebben de plaat bijna twee jaar geleden opgenomen. Althans, we namen toen 21 songs op. Gabe [Roth, producer – KM] ging daarmee aan de slag en koos er tien uit. En hij noemde de plaat Give the People What They Want. Hij maakte de selectie en liet me de lijst zien. Ik hield er onmiddellijk van. De eerste track 'Retreat' kwam uit en toen ging alles dus mis."
Andere betekenis
De plaat werd opgeborgen toen Jones ziek werd. Nu kijkt ze met een nieuwe blik naar de elpee: "De songs krijgen voor mij een andere betekenis. Of die titel niet ineens cynisch klinkt? Natuurlijk kan ik de mensen geven wat ze willen. Ik zie wel een relatie. Als ik goed voor mezelf zorg, kan ik iedereen geven wat-ie wil. En het omgekeerde is net zo waar: door alles aan anderen te geven maak ik mezelf beter. Mijn fans genezen mij."
Bovendien vindt Jones het weer tijd dat de echte soumuziek over het voetlicht komt. Zo klinkt het fel vanuit Amerika. "Ik zit hier naar de uitreiking van de Grammys te kijken en zie hoe Taylor Swift en Justin Timberlake de prijzen pakken in de categorie R&B. Ik respecteer hen want zij zijn geweldige popzangers. Maar hallo, er zijn nog wel een paar goede soulzangers ook hoor. Kijk maar naar Gladys Knight, zeker als ze straks terugkomt met haar nieuwe plaat."
En labelgenoot Charles Bradley? "Dat hij eindelijk is opgehouden met die James Brown imitaties van hem. Hoe vaak heb ik dat niet gezegd en Tommy [gitarist en producer van Bradley – KM] ook. Zo trots ben ik op Charles de laatste drie jaar. Ik herken zijn strijd, die heb ik ook gestreden. Dat wil je wel geloven hè? Toen ik begon te zingen kreeg ik gezeur dat ik niet de looks had. Maar toch wel een stem, zou je denken."
Onafhankelijk
"Mijn hele leven is net zo'n strijd geweest als die van Charley. Het enige is dat ik wél wist wat ik wilde toen ik begon. Ik ben ook een laatbloeier en rond mijn veertigste gestart. Niks ging gemakkelijk, maar ik imiteerde niemand want ik ben Sharon Jones. Ik kom uit de kerk. Ik heb deze gave, ik ben sterk, supereerlijk en geloof me dat ik kan zingen. Ik had het geluk dat Gabe op mijn pad kwam. Met hem in mijn buurt hoef ik me niet in bochten te wringen om het de mainstream naar de zin te maken. Wij zijn onafhankelijk. Gabe pleit er niet voor om oude muziek na te doen. Wij staan in het heden, dit is wat we nu doen."
Sharon Jones heeft altijd een boodschap voor haar volgers. Simpelweg luidt die: ga voor je droom. "Ik houd mijn ogen strak op de weg. Ik laat mij niet meer afleiden. Succes of geen succes. Ik ga me niet voordoen als iemand anders. Ik ben Sharon Jones." Dan wordt ze toch een tikje overmoedig, hoorbaar glimlachend: "Ik word de Smokey Robinson van Daptone. Ja, dat wil ik zijn. Er gebeurde vrijwel niets bij Motown waar hij niet de hand in had. Smokey Robinson, zo wil ik zijn."
Give the People What They Want komt op 13 januari uit bij Daptone/V2. Livebeelden van Renate Beense uit het KM-archief.
http://www.kindamuzik.net/interview/sharon-jones-the-dap-kings/sharon-jones-deelt-alles-met-haar-fans/24614/
Meer Sharon Jones and The Dap-Kings op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sharon-jones-the-dap-kings
Deel dit artikel: