• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Leonids is het universum van Sonja van Hamel

The Leonids, de groep van grafisch vormgever en popmuzikant Sonja van Hamel (ex-Bauer), debuteerde eind 2015 met Satellite Broadcast Kill. Op 17 november om precies te zijn, de dag waarop jaarlijks de sterrenregen waarnaar de groep is vernoemd ter hoogte van het sterrenbeeld Leeuw aan de hemel verschijnt. Het is allemaal geen toeval. Integendeel, Van Hamel heeft altijd al iets met het universum gehad.

Tekst: Mischa Verheijden

Publicatiedatum: 18 maart 2016

Van Hamel: "Als kind al was ik heel erg gefascineerd door sterren en vallende sterren. Ik heb die nooit gezien, omdat ik zo laat niet mocht opblijven. Later ben ik erachter gekomen dat mijn grootmoeder, met wie ik een heel sterke band had, ergens in de vijftiger jaren zo'n sterrenregen heeft gezien. 17 november is ook de dag dat mijn grootouders zijn getrouwd. Ze zijn helaas overleden en ik kan ze dus niet meer vragen of dat bewust was, maar ik hou van dat soort rijm in de werkelijkheid. Dat soort magie heeft me altijd al beziggehouden en dat zit sowieso in het universum."

"Ik kan uren kijken naar filmpjes waarbij ingezoomd wordt op het universum of een filmpje van de zon. Ik vind het mooi dat iets dat zo gigantisch groot en ongrijpbaar is toch zo persoonlijk voelt. Dat gevoel zit ook in de plaat."

Dit is waar ik altijd van droomde
Als muzikante is Sonja van Hamel bekend geworden met Bauer, het samplepopduo dat ze met Berend Dubbe vormde. Nu met de zevenkoppige The Leonids blinkt ze uit in orkestrale pop à la Stereolab en The High Llamas. Naast de lekkere melodieën is het bij het luisteren naar Satellite Broadcast Kill genieten van de mooie samenzang van Van Hamel en Tessa Douwstra en de filmische strijkarrangementen van Annie Tangberg, uitgevoerd door het West Side Trio.

En die filmische arrangementen passen perfect in de wereld waar Van Hamel altijd al van droomde. Waar haar werk als grafisch vormgever en haar muziek vrijwel naast elkaar bestonden, combineert ze in The Leonids haar liefde voor beeld en geluid. Van Hamel: "Ik heb een opleiding tot grafisch ontwerper en illustrator en ik zat altijd in bandjes. Eerst was grafische vormgeving voor mij veel meer een apart ding. Dat was mijn werk. Ik gebruikte het niet zo letterlijk in mijn muziek, het was heel toegepast. Het is nu voor het eerst sinds ik in 1999 aan de Rietveldacademie afstudeerde dat ik echt vrij werk maak. Ik heb nu een vorm gevonden waarbij ze op het podium samenkomen. De vorm zoals het nu komt, is waar ik altijd van droomde."

Een zee van beeld en muziek
Muziek en beeld is voor Van Hamel altijd al één wereld geweest. Voor de albumpresentatie van Satellite Broadcast Kill, uiteraard op 17 november, huurde Van Hamel dan ook een expositieruimte en omringde ze haar muziek met installaties. Van Hamel: "De hele ruimte was gevuld met beeldmachines. We hadden grote ballonnen opgehangen waar we dan weer planeten op projecteerden. Je kwam binnen in een andere wereld, mensen stonden in een zee van beeld en muziek. Er hing een heel goede sfeer en de reacties waren zo goed. Speciaal voor die avond was er ook een lichtgevend drankje gemaakt: The Leonids cocktail, een met blacklight lichtgevend drankje waar door droog ijs rook uitkwam. Op die manier mijn muziek presenteren, dat wil ik vaker doen en ik ga echt op zoek naar de plekken waar we dat kunnen doen."

Dubbele bodems zichtbaar maken
Muziek en beeld laten samenvloeien blijft bij The Leonids niet beperkt tot de liveshows. Ook in de videoclips, waarmee ze dingen benoemt die anders onzichtbaar blijven, zie je dat terug. Van Hamel: "Het openingsnummer van het album, 'Nybyen Winter', gaat over Nybyen (Spitsbergen) en het Noorderlicht. Het is geïnspireerd op het boek Alle Bessen Kun Je Eten van Gemma Venhuizen dat zich in Nybyen afspeelt. De clip bestaat uit allemaal landschappen die opbouwen. Je begint met een berg en dan komt er weer eentje achter, waardoor je eigenlijk vliegt door een gelaagd landschap. Allemaal dubbele bodems letterlijk zichtbaar maken, vind ik een mooie manier om de werkelijkheid te zien."

"Als je dat van uit de kunstwereld bekijkt, maak ik geen kunst. Op de kunstacademie vonden ze mijn werk soms te figuratief. Ik relateer eerder aan de stripwereld en daar ligt ook mijn liefde voor animatie waar dingen gewoon veel letterlijker zijn. Met de abstractie die in de kunst heerst, heb ik als maker niet zoveel. Dat vind ik vaak te onduidelijk, het is een taal die mij niet zo ligt."

Van Hamel: "Je kunt ook kijken hoe ver je daarin kunt gaan. In de clip van 'Under the Leonids' zie je alleen maar een meteorietenregen op je af vliegen en toch is het een heel intrigerend beeld. Je ervaart het als wat je kan hebben als je naar de sterren kijkt: dat je gewoon gebiologeerd bent door een sterrenhemel of het kijken naar vallende sterren. In die zin zit er wel abstractie in en denk ik wel na over hoe je dingen heel simpel kunt vertellen."

Je connectie met mensen heeft een voorgeschiedenis
Hoewel Van Hamel muziek dus altijd heel beeldend beleeft, kwamen er toen ze bij haar liedjes ging tekenen ineens verhalen tevoorschijn die ze zelf nog niet eens had gezien. Van Hamel: "Tekenen is zo'n concrete vorm van beeld maken, veel concreter dan tekst en zingen. Mijn teksten zijn vaak heel intuïtief, ik weet wel ongeveer waar ze over gaan, maar op het moment dat je gaat tekenen en je het concreet maakt in een filmpje komt er een verborgen laag naar boven. Dat is heel bijzonder. Heel magisch en ik denk dat je die magie ook voelt als je ons ziet spelen en je onze clipjes bekijkt."

"Voor het liedje 'Home' hebben we een clip gemaakt met een nieuwe machine, een Light Box. Dat is een vrij concreet liedje, een liefdesliedje. Het gaat over twee mensen die eigenlijk in eenzelfde wereld leven, maar die op dat moment niet van elkaar wisten dat ze er waren. Ze wonen in hetzelfde gebouw, elk aan een kant en op het moment dat ze elkaar ontmoeten komen alle lijntjes samen. De connectie die je hebt met mensen, hebben altijd al een voorgeschiedenis ook al weet je niet precies op welk moment dat is geweest. Het is altijd gelaagd en dat laat de clip mooi zien."

"Ik heb mijn man ook op zo'n magische manier ontmoet. We zaten allebei al vijftien jaar in de muziekscene en wisten van elkaar wie we waren, maar we hebben elkaar nooit gesproken. Het verhaal over twee mensen die in hetzelfde gebouw wonen, de ene neemt de lift, de andere de trap ... zo voelt dat. Twee jaar geleden hebben we elkaar ontmoet en dat was gewoon thuiskomen: 'jij bent degene met wie ik moet zijn.' Ik heb altijd in dat soort dingen geloofd en er liedjes over geschreven. Ik vond het zo wonderlijk dat hetgeen waar ik al jaren van dacht dat het zo zou moeten zijn, dat er iemand is waar je nog niet van weet dat je ermee verbonden bent, werkelijk is uitgekomen." Foto's door Eddo Hartmann.

http://www.kindamuzik.net/interview/the-leonids/the-leonids-is-het-universum-van-sonja-van-hamel/26592/
Meer The Leonids op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-leonids