Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor de vijfde keer toonde Bazar Curieux dat ze een leuke mix weten te maken tussen zeer diverse muziekgenres en opkomende en gevestigde namen. De groeiende reputatie van de door Harry Hamelink georganiseerde festivals hebben inmiddels een vast publiek aan zich weten te binden. Het type dat zich in de reclamebranche begeeft of elk jaar tevergeefs toelatingsexamen bij de kunstacademie doet. Een kleurrijke bedoening was het en de losse sfeer zorgde ervoor dat men open stond voor nieuwe muzikale ontdekkingen. Deze werd dan ook gevonden in een Canadese verschijning die de mooiste liedjes speelde. Ook gaf de meest besproken band van het moment, The Libertines, acte de présence.
Een dergelijk festival voor maar 10 euro(!) organiseren is een prestatie en daarmee trek je nu eenmaal veel bezoekers. Het kunnen er echter ook teveel zijn zo bleek deze zaterdag. Ook Nighttown heeft nog geen oplossing voor het fileprobleem gevonden zoals deze ontstonden in de looppaden van de uitverkochte Rotterdamse club. Gelukkig oogden de bezoekers minder agressief dan de beveiligingsmensen en werden er geen ongeregeldheden geconstateerd. Wel belette het menig festivalganger om even snel in een andere zaal te kijken wat daar aan de hand was, waardoor het "ontdek je plekje"-idee van het evenement teniet werd gedaan.
Toch vonden we een manier om binnen te komen in de theaterzaal om daar het hoogtepunt van de avond te kunnen ontdekken. Want Feist deed in haar eentje wat met computers, drums en cello's uitgedoste acts niet lukte: ze betoverde de zaal. Ze begeleidde zichzelf op elektrische gitaar en kronkelde zich door haar met onschuld bedropen debuut Let It Die. Na twee liedjes was de overvolle zaal verkocht en liet de Canadese haar nieuwe fans meezingen op 'Mushaboom'. Het discoachtige 'Inside out' kreeg door de singer-songwriterbehandeling een nieuwe dimensie en benadrukte daarmee de kwaliteit van haar composities. Het zal niet lang meer duren of het zoveelste talent uit Toronto zal met haar charmante persoonlijkheid heel Nederland voor haar laten vallen. De moeilijkste plaats, Rotterdam, is per slot al om.
Die andere dame, Dani Siciliano, bracht het er ook niet slecht af. In de grote zaal zette zij met haar uitstekende band een mooie weergave neer van het door KindaMuzik zo geliefde Likes. De technische problemen die het optreden deden inkorten, werden op de koop toe genomen bij het vertoonde speelplezier. De clickhouse met liedjes bedwelmde het publiek in een relax-toestand waar je tijdens wurmsituaties door het veel te drukke festival al met weemoed aan terugdacht.
De Rotterdamse beeldend kunstenaar Jeroen Offerman mocht ook een liedje zingen, en wel het door iedere muziekliefhebber zo gehekelde gedrocht 'Stairway to Heaven'. Gelukkig speelde Offerman het niet vlekkeloos na. In een a-capellaversie liet hij het Led Zepplin nummer achterstevoren horen. Hoewel het niet echt goed te volgen was wanneer Offerman nu daadwerkelijk begonnen was, kon er, zoals bij de meeste noviteiten, wel een 'wel leuk' vanaf.
En toen was het zover. De band waar zo'n beetje iedereen voor gekomen was. De grote zaal puilde uit en er heerste een opgewonden sfeer omtrent The Libertines. Deze werd ook nog eens extra opgestoken door onzinnige mediaberichten of de drugsverslaafde Pete Doherty misschien dan toch van de partij zou zijn. Niks van dat natuurlijk. De vaste vervanger Anthony Rossomado was gewoon weer van de partij en dus waren alle ogen nu alleen bestemd voor Carl Barat. Gehuld in een sjofel leren jack begon het allemaal wat onwennig maar The Libertines groeiden in het optreden. Helaas bleven de nummers steken op hetzelfde, eenvormige niveau. Natuurlijk, de uitschieters 'Time for Heroes, 'Can't Stand Me' en 'What a Waster' zijn onweerstaanbaar, maar de punky nummers konden alleen de pogoërs vooraan in de zaal bekoren. De (te) hooggespannen verwachtingen werden dus niet waargemaakt en de onvoorspelbare wandel van Pete werd nodig gemist. Evenals zijn stem. Weliswaar geen groot zanger, net als Carl, maar samen hebben ze wel iets ongrijpbaars dat nu dus niet aanwezig was. Nu moest Carl vooral putten uit het door hem gedragen Up the Bracket-materiaal en moesten we het veelal zonder de briljante gitaarriedeltjes die de nummers van The Libertines bevolken doen. Conclusie: zonder Pete en ondanks de mediahype zijn The Libertines maar een middelmatig bandje.
Het was misschien wel het makkelijkste optreden uit hun carrière. De grote zaal slokte het hoofdgerecht van de avond zo gulzig op dat het leek alsof we ons op de Republikeinse conventie van afgelopen maand bevonden. Want net als Bush grossiert The Faint in directheid, nietszeggendheid, populisme en oneliners. De "we're gonna smoke 'em out" van dit festival was dan ook de hook van 'Desperate Guys'. Iedereen is gevoelig voor de stuiterende bas en het hoge meezinggehalte. Maar reden tot de algehele verstandsverbijstering die plaatsvond is het natuurlijk niet, aangezien het overige songmateriaal verre van opwindend te noemen is. Dus moest er zo hard en zo strak mogelijk gespeeld worden om het gebrek aan muzikaal talent te camoufleren. Dat deed The Faint met verve, dat dan weer wel. Het publiek vond het evenwel prachtig en ging vanaf de eerste tot de laatste tonen uit hun dak op de nog steeds teveel aan de 80's refererende dancerock. Lekker gezellig meeklappen met 'Erection' was het devies. Had de zaalinstallatie hen de kans gegeven om de muziek daadwerkelijk te horen, dan was het ze misschien opgevallen dat het The Faint aan elk gevoel voor melodie en groove ontbreekt en het één grote gimmick is. Maar wie wil nu de waarheid horen? Terrorisme is het gevaar van de wereld en The Faint is cool. Zucht.
Gelukkig bracht DJ Sandeman het goede gevoel van het begin van de avond weer terug. Een frisse en catchy set liet hij horen en toonde daarmee dat een goede muzieksmaak nog altijd belangrijker is dan de juiste draaiskills. Tot zonsopgang ging hij door en bracht daarmee een variabele aflevering in kwaliteit en stijlen van Bazar Curieux ten einde.
http://www.kindamuzik.net/live/709/bazar-curieux-2004-7252/7252/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: