Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vrouwen vraag je nooit naar hun leeftijd. Gelukkig meldt Bettye LaVette zelf tijdens haar optreden dat ze 61 is en inmiddels 46 jaar deel uitmaakt van ‘this business'.
Dat die business haar niet altijd gunstig gezind is geweest, moge blijken uit het aantal labels dat ze versleet, alsook uit het feit dat pas zo’n twintig jaar na haar eerste single een debuutalbum verscheen.
Motown zag in haar een nieuwe Diana Ross. Het grote succes bleef echter uit en zo behield de vanuit Detroit opererende LaVette de status van goed bewaard geheim. Pas recentelijk veranderde dat nadat een Franse soulaficionado onuitgebrachte opnames op cd gezet had en het Nederlandse Munich met een liveregistratie was gevolgd.
Ze is er hen nog altijd erkentelijk voor, blijkt vanavond wanneer ze zegt dat Nederlanders bij haar favoriet zijn. Zo mogelijk nog dankbaarder betoont ze zich tegenover Anti, haar huidige label dat inmiddels menig artiest in de herfst van zijn of haar loopbaan van nieuwe creatieve impulsen voorziet.
Bij LaVette resulteerde dat in 2005 in het veelgeprezen I’ve Got My Own Hell to Raise, een album met louter composities van vrouwen, geproduceerd door Joe Henry die eerder Solomon Burke weer op de kaart zette.
Het meeste materiaal dat ze vanavond met haar vier begeleiders (drums, toetsen, bas, gitaar) uitvoert, komt dan ook van dat album. Gekleed in stemmig zwart, zet de nog immer strak in haar vel zittende zangeres met de rauw funkende opener (en Lucinda Williamscompositie) ‘Joy’ de toon voor een soulvolle set rhythm & blues.
Daarin etaleert ze zo’n beetje alle expressieve mogelijkheden van haar stem: schreeuwen, smeken, gillen, grommen…, het ene moment krachtig, het volgende kwetsbaar.
De zaal is niet overdreven vol,maar LaVette is er de artieste niet naar om er dan maar met de pet naar te gooien. Heen en weer lopend over het podium, doet ze flink haar best het publiek voor zich te winnen. Niet voor niets ligt een handdoek klaar om het zweet te deppen. En om haar voordracht nog nadrukkelijker te maken, gaat ze er zelfs bij zitten.
Voor Lavette’s vertolkingen van het werk van onder meer Dolly Parton en Fiona Apple moet het woord ‘doorleefd’ zijn uitgevonden. Mooi ook hoe ze vol trots de nummers aankondigt van A Woman Like Me, een cd die een prestigieuze W.C. Handy Award kreeg. Zo iemand wens je een nog lange en succesvolle carrière toe.
http://www.kindamuzik.net/live/bettye-lavette/bettye-lavette/15406/
Meer Bettye LaVette op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bettye-lavette
Deel dit artikel: