http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Calexico: Geen geflirt

Het startschot van de Europese tournee is gegeven!
07 februari 2003, Tivoli, Utrecht (NL)

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 08 februari 2003

Dat Calexico een paar jaar geleden nog op grote rockfestivals als Roskilde en Lowlands voor tienduizenden mensen speelde, weerhield de goedgezinde Joey Burns en John Convertino er niet van om in minimale bezetting een halfakoestisch optreden te geven in Tivoli. Halfakoestisch omdat Joey Burns na een handjevol nummers de akoestisch gitaar inruilde voor een elektrische.

Het bleek een hele opgave om de complexiteit van een plaat als Feast of Wire te reduceren tot enkel drum en gitaar. Geen Mexicaanse blaaskapel deze keer. Ook moesten ze het doen zonder de digitale capriolen van het jongste album. Het blijkt dan ineens allemaal een heel stuk kaler zonder die filmische geluidslandschappen, maar het liep gelukkig goed af. Vanzelfsprekend hebben Joey Burns en John Convertino de nodige capaciteiten meekregen op de leerschool van Giant Sand-voorman Howe Gelb, dus weten ze raad met dit soort situaties. Toch konden ze het gisteravond niet laten om zelfs in die minimale bezetting zich te wagen aan muziek voor spaghettiwesterns, dat inmiddels als het handelsmerk van Calexico gezien mag worden.

Ze gaven hiermee het startschot van de Europese tournee, die na drie shows in het Verenigd Koningrijk en een paar weken rondtoeren in thuisland Amerika uiteindelijk ergens in de lente moet gaan plaatsvinden. Opnieuw beginnen ze dan in het Utrechtse Tivoli. Nu was het een koude vrijdag in Februari. Het was de dag dat het nieuwe album Feast of Wire, de opvolger van succesalbums als The Black Light en Hot Rail, in de schappen van de platenboer te vinden was.

Niet zo gek dat het ruim een uurdurende optreden voornamelijk bestond uit materiaal van de nieuwe cd. Van Feast of Wire kan gezegd worden dat het opnieuw een hele mooie cd is, maar daarnaast net als hun vorige plaat Hot Rail een dood spoort nadert. Je zou toch denken dat Calexico naarstig op zoek moet gaan nieuwe dingen. Ze doen dat met Feast of Wire jammer genoeg of niet maar schoorvoetend. Op die cd wordt slechts heel voorzichtig geflirt met elektronica en Miles Davis-achtige geluidslandschappen.

Van geflirt had gisteravond niemand last. Alleen een drummer en gitarist die schitteren door hun vakmanschap en als duo zo goed op elkaar zijn ingespeeld dat je bij voorbaat al wist dat er weinig mis kan gaan. Dit maakt ons alleen maar nieuwsgieriger naar hoe het gaat aflopen als ze over twee maanden terugkeren met een voltallige band.