Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Belgische OW mocht de spits afbijten op deze avond die geheel in het teken stond van onversneden psychedelica. De groep met Elko Blijweert in de rangen koos voor een graduele opbouw, waarbij het in eerste instantie nog tamelijk ingetogen en rustig klonk. Maar nadien werd er naar uitgesponnen climaxen toegewerkt, waarbij keyboards, gierende gitaren en effecten veelvuldig weerklonken. Ook al klonk het best aardig, echt beklijven deed het toch niet. OW putte voor zijn instrumentale epiek uit meerdere dampende vaatjes die allemaal wel onder de postrocknoemer geklasseerd konden worden, maar miste daarbij grotendeels een eigen gezicht. Maar toch was het interessant om te zien hoe ze langzaam naar een hoogtepunt evolueerden waarbij ze steeds meer de psychedelische kant uitgingen.
Maar hoe erg de leden van OW ook hun best deden om het publiek klaar te stomen voor Comets On Fire, toch bleek duidelijk dat ze een paar treden lager op de ladder staan. Want Comets On Fire ís psychedelica en hun concerten zijn een lange trip die veel weg heeft van een geslaagde jamsessie. Neem bijvoorbeeld de manier waarop ze hun set inzetten. Geen gecoördineerd begin, maar een korte periode waarin de instrumenten langzaam hun weg vonden, voordat ze allemaal deel begonnen uit te maken van de psychedelische brei die de Kaaiman een hele poos in bedwang hield.
Ethan Miller zonderde zich aan de linkerkant van het podium af van de rest van de band. De effecten die zijn stem vervormden deden een beetje denken aan Dave Wyndorf en de zijnen in lang vervlogen tijden, en het gevecht dat hij constant met zijn rondvliegende gitaar leverde, was een lust voor het oog. En dat gold ook voor de andere bandleden die overigens allemaal mooi op één lijn opgesteld stonden. Of het nu op keyboards, gitaar, bas of drums was, het vijftal gaf zichzelf volledig en eenieder droeg op zijn beurt bij tot het goed geoliede geheel dat de zaal in vuur en vlam zette. Vaak leek het of de mannen er maar op los speelden, maar toch hielden ze zich tamelijk nauwgezet aan de structuren uit Blue Cathedral. Dit wisselden ze af met ouder materiaal.
Op een bepaalde manier vertoont Comets On Fire parallellen met Six Organs Of Admittance, het folkproject van gitarist Ben Chasny (waar hij sporadisch wordt bijgestaan door Ethan Miller), zij het dan dat Comets On Fire de meeslepende psychedelica in een jaren-zeventig-garagerock-jasje steekt. En dat ze daarbij vaak op dezelfde elementen terugvallen werd door de overgave van de bandleden volledig goedgemaakt. Meesterlijk.
http://www.kindamuzik.net/live/comets-on-fire/comets-on-fire/8414/
Meer Comets On Fire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/comets-on-fire
Deel dit artikel: