Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De muziek stopt, het licht in de zaal gaat uit en de spot wordt op het podium gericht. Een man roept "Speluh!" naar het dan nog lege toneel. Dan klinkt er van achter uit de zaal kopergeschal, er gaan mensen opzij. Drummer Wim ter Weele zit op zijn drumfiets, gevolgd door de rest van de band die samen met hem 'Vleesmolen' speelt. Vlak voor de bühne is het afgelopen en wurmt de band zich op het kleine Rotownpodium, terwijl de drumfiets aan de kant wordt gezet.
Ondanks de leuke opening, is het begin wat rommelig. De band moet er nog inkomen en mensen verwarren een optreden van De Kift met een avond in de kroeg. Bij 'Record' van het nieuwe album Hoofdkaas vraagt zanger Ferry Heyne zich af waarom je een toegangskaart koopt om er vervolgens doorheen te praten. De band laat zich niet van de wijs brengen door het gepraat, hun geluid is hard genoeg om het te overstemmen. Alleen bij rustige nummers zoals 'Rivier' en 'Record' is het hinderlijk. Na deze opmerking speelt de groep alleen maar beter en beter, zowel oude nummers als nieuwe worden vol overgave gespeeld en de show is bij vlagen wervelend.
Met een dosis enthousiasme en plezier serveert De Kift voortreffelijke muziek, opgediend met teksten die live net zo goed werken als op plaat. Heyne is niet in zichzelf gekeerd, maar danst en vertelt zijn verhalen aan het publiek. De door samenzang gekleurde refreinen nodigen uit tot meezingen. Al weet je bij De Kift niet precies waar een liedje begint of waar het eindigt. Rustige nummers gaan moeiteloos over in koperblaasgeweld, de drummer zingt een prachtige versie van 'Orenmens' terwijl Heyne trombone speelt. Later dansen er behoorlijk wat mensen - waarvan sommigen iets te enthousiast in de volgepakte zaal - op 'Heisa-Ho', gebaseerd op een tekst van William Shakespeare. Alles lijkt te kunnen bij De Kift, die de perfecte balans weet te vinden tussen stilte en geluid.
De Kift laat zien waarom zij al twintig jaar bestaat; de band speelt vol overgave en plezier. Het publiek krijgt een flinke dosis aan overheerlijke nummers voorgeschoteld, met drie toegiften. Het enige wat een perfecte show in de weg staat zijn het rommelige begin en vooral het pratende volk. Het is te hopen dat mensen bij volgende optredens niet meer zo vaak 'hardop denken' (om in Kifttermen te blijven), want als de band zo goed is wil je eigenlijk geen enkel woord missen.
http://www.kindamuzik.net/live/de-kift/de-kift-2596/17644/
Meer De Kift op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-kift
Deel dit artikel: