Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De voorgaande twee jaren vond de Deconstruction Tour in de IJsselhallen in Zwolle plaats. Er werd een podium met hippe punk-, hardcore- en skabands en een halfpipe met skaters neergezet, wat voor een aardige dag zorgde. Probleem is dat in de IJsselhallen normaal gesproken postzegels of koeien verhandeld worden. Nadeel was dus dat de sfeer in die veehal niet echt rock-’n-roll was en het geluid steevast waardeloos. Tot dit jaar de Deconstruction Tour in de Melkweg neerstreek. Daar zijn de sfeer en het geluid een stuk beter. Nadeel is dan wel weer dat voor de halfpipe geen plaats is. Dus bestaat de Deconstruction Tour slechts uit zeven bands die van vijf tot elf het podium van de Max beklimmen. Direct weer een nadeel: op een doordeweekse woensdag stroomt de zaal pas rond zevenen vol, want niet iedereen kan al aan het eind van de middag in Amsterdam zijn.
Als ik om een uur of zeven binnenkom, hebben Only Crime en Smoke Or Fire hun set er al opzitten. Het publiek is in ieder geval goed opgewarmd, want bij Capdown is het al een flink feest. Vier jonge Engelse jochies staan bloedfanatiek een potje standaard-skapunk te spelen. Het songmateriaal is niet bijzonder goed en ook technisch valt er nog een hoop te verbeteren, maar dat wordt gecompenseerd met een flinke dosis energie.
From Autumn To Ashes [Foto] probeert ook energiek over te komen. Dat lukt ze alleen voor geen meter, omdat hun emohardcore veel te vlak is. Te veel trage metalcorepassages en een jankend zingende drummer zorgen ervoor dat de band maar nauwelijks applaus krijgt.
Nadat de gehele Melkweg twee minuten lang indrukwekkend stil is geweest vanwege de dodenherdenking laat Strike Anywhere zien hoe het wel moet. De agressie spat van het podium. Een set vol snelle hardcoresongs zorgt soms voor eentonigheid, maar Strike Anywhere biedt voldoende variatie om te blijven boeien. Zorgvuldig geplaatste “Wohoho”-koortjes, catchy passages en een charismatische zanger zorgen voor een prima optreden.
Het publiek is inmiddels flink opgewarmd als Boysetsfire opent met ‘After the Eulogy’ en ‘Release the Dogs’. Omdat hun originele gitarist er deze tour niet bij is, worden de gitaarpartijen waargenomen door een vervanger die zowat in slaap sukkelt op het podium. De achtergrondschreeuw wordt verzorgd door de brulboei van From Autumn To Ashes. Ondanks deze personeelsproblemen is Boysetsfire scherper dan we ze eerder gezien hebben. Muzikaal dan. Want waar zanger Nathan voorheen nog wel eens te lange politieke praatjes hield, loopt hij nu oeverloos te ouwehoeren over de bekertjes die gegooid worden. Minder (slap) lullen, meer spelen! Desalniettemin een goed optreden.
Voor Mad Caddies is het daarna geen enkel probleem om het feestje af te maken. Veel oude skapunknummers zorgen ervoor dat de Deconstruction Tour in stijl wordt afgesloten. Mad Caddies speelt soepeler en strakker dan hun stijlgenoten Capdown, mede door de vrolijke blazers. Een waardig slotstuk.
En zo beviel de afgeslankte versie van de Deconstruction Tour prima. Lekker veel bandjes in een kort tijdsbestek: het is perfect voor de zapgeneratie. Het gemis van de skaters zorgt voor een andere, maar niet slechtere sfeer. Geen overbodige toestanden dit jaar: het ging puur om de muziek. Wat dat betreft sprak de backdrop achter het podium boekdelen: over de “4” in “Deconstruction Tour 2004” was met duct tape vluchtig een “5” geplakt…
http://www.kindamuzik.net/live/deconstruction-tour-2005/deconstruction-tour-2005/9498/
Meer Deconstruction Tour 2005 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deconstruction-tour-2005
Deel dit artikel: